การใช้พลังงานทดแทนกับการพัฒนาคุณภาพมนุษย์ของประเทศไทยหลักฐานจากความสัมพันธ์เชิงดุลยภาพและความเป็นเหตุเป็นผล

Abstract

งานศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์เชิงเหตุผลระหว่างการใช้พลังงานทดแทนกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตผ่านดัชนีการพัฒนามนุษย์เพื่อทราบถึงอิทธิพลของพลังงานทดแทนที่มีต่อกระบวนการพัฒนาคุณภาพชีวิตของคนไทยทั้งในระยะสั้นและระยะยาว ผลลัพธ์จากแบบจำลอง ARDL ชี้ให้เห็นว่าการใช้พลังงานทดแทนส่งผลทางบวกต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตของคนไทยในระยะยาวผ่านการใช้พลังงานจากมวลชีวภาพและพลังงานจากแสงอาทิตย์กับพลังงานลมบนบก ส่วนพลังงานน้ำมีประโยชน์จำกัดต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตของคนไทยทั้งในระยะสั้นและระยะยาว ผลการศึกษาด้านคุณภาพสิ่งแวดล้อมยืนยันการเกิดขึ้นของกระบวนการพัฒนาคุณภาพชีวิตด้วยการใช้พลังงานทดแทน ผลลัพธ์จากแบบจำลอง ARDL แสดงว่าปริมาณการปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์จากการเผาไหม้เชื้อเพลิงพลังงานส่งผลบวกต่อคุณภาพชีวิตคนไทย ในทางนี้แนวทางการลดผลกระทบสิ่งแวดล้อมจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศควรสนับสนุนการลดมลพิษผ่านการใช้พลังงานทดแทนโดยเฉพาะพลังงานจากมวลชีวภาพและพลังงานแสงอาทิตย์กับพลังงานลมบนบกมากกว่าการควบคุมปริมาณมลพิษผ่านการจำกัดปริมาณการใช้พลังงานเชื้อเพลิงโดยตรง

ผลการศึกษาความสัมพันธ์เชิงเหตุผลยืนยันความสัมพันธ์สองทิศทางระหว่างการใช้พลังงานทดแทนกับการพัฒนาคุณภาพชีวิต สะท้อนให้เห็นว่าการใช้พลังงานทดแทนมีประโยชน์ต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิต ในขณะที่กระบวนการพัฒนาคุณภาพชีวิตกระตุ้นการใช้พลังงานทดแทนด้วย แต่ทั้งนี้ประโยชน์ของการใช้พลังงานทดแทนมีแนวโน้มไม่เกิดขึ้นทันที คาดหวังเกิดขึ้นในอนาคตหลังห้าปีตามผลที่ได้จากการทดสอบ Impulse Response Function (IRF) นอกจากนี้ผลการศึกษายังชี้ให้เห็นความสัมพันธ์ทิศทางเดียวระหว่างการเติบโตทางเศรษฐกิจกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตแต่แสดงผลทางลบเมื่อเข้าสู่ปีที่ 3 กล่าวคือการพัฒนาคุณภาพชีวิตยังรับผลพวงประโยชน์จากการเติบโตทางเศรษฐกิจอยู่บ้างแต่ผลพวงประโยชน์จะลดน้อยลงตามลำดับ ในทางนี้ข้อค้นพบใหม่ของงานศึกษานี้ช่วยผู้กำหนดนโยบายในการทำความเข้าใจเกี่ยวกับแนวทางการยกระดับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของคนไทยที่เปิดกว้างเหนือประเด็นการเติบโตทางเศรษฐกิจเพียงอย่างเดียว