การศึกษาความขรุขระพื้นผิวและการไหลแผ่ของน้ำกลั่นบนแผ่นเซอร์โคเนียที่ถูกปรับปรุงพื้นผิวด้วยสารละลายคู่ควบชนิดต่าง ๆ

Abstract

วัตถุประสงค์: ศึกษาคุณสมบัติความขรุขระพื้นผิวและการไหลแผ่ของน้ำกลั่น บนแผ่นเซอร์โคเนียที่ถูกปรับปรุงพื้นผิวด้วยสารละลายคู่ควบชนิดต่างๆ วัสดุและวิธีการ: แผ่นเซอร์โคเนีย 75 แผ่น ขนาด 10x10x1 มิลลิเมตร แบ่งกลุ่มการทดลองออกเป็น 5 กลุ่มคือ กลุ่มควบคุม กลุ่มที่ถูกเตรียมพื้นผิวด้วยสารละลายคู่ควบไซเลนและสารละลายคู่ควบที่มีเท็นเอ็มดีพีเป็นองค์ประกอบ ทดสอบค่าความขรุขระพื้นผิวของแผ่นเซอร์โคเนียด้วยเครื่องวิเคราะห์ความขรุขระพื้นผิว และทดสอบการไหลแผ่โดยการวัดมุมสัมผัสระหว่างน้ำกลั่นกับพื้นผิวเซอร์โคเนีย วิเคราะห์ค่าเฉลี่ยของความขรุขระพื้นผิวและค่าเฉลี่ยของมุมสัมผัสโดยใช้สถิติชนิดความแปรปรวนแบบทางเดียว และทดสอบเชิงซ้อนด้วยวิธีทูกีย์ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ผลการศึกษา: ค่าเฉลี่ยความขรุขระพื้นผิวในทุกกลุ่มการทดลองไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (1.10-1.24 ไมโครเมตร) กลุ่มที่ปรับปรุงพื้นผิวแผ่นเซอร์โคเนียด้วยสารละลายคู่ควบที่มีเท็นเอ็มดีพีเป็นองค์ประกอบ ให้ค่ามุมสัมผัสน้อยที่สุด (55.3o+ 1.6) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) โดยกลุ่มควบคุมให้ค่ามุมสัมผัสมากที่สุด (80.2o+ 1.3) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) เมื่อเปรียบเทียบกับ กลุ่มอื่นๆ สรุปผลการศึกษา: ความขรุขระพื้นผิวของแผ่นเซอร์โคเนียมีค่าใกล้เคียงกันในทุกกลุ่มทดลองและหลังจากปรับปรุงพื้นผิวพบว่าค่ามุมสัมผัสในกลุ่มปรับปรุงพื้นผิวด้วยสารละลายคู่ควบที่มี เท็นเอ็มดีพีเป็นองค์ประกอบให้ค่ามุมที่น้อยที่สุด