ผลของระยะเวลาฉายแสงต่อความเสถียรสีของบัลค์ฟิลล์เรซินคอมโพสิต ในสารแช่ต่างชนิดโดยใช้เครื่องสเปคโตรโฟโตมิเตอร์ในการวิเคราะห์

Abstract

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลของระยะเวลาของการฉายแสง และชนิดของสารแช่ต่อการติดสีของวัสดุบูรณะเรซินคอมโพสิตชนิดบัลค์ฟิลล์และแบบดั้งเดิม วิธีการวิจัย: เตรียมชิ้นทดสอบวัสดุบูรณะเรซินคอมโพสิตทรงกลมแบน ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 6 มิลลิเมตร สูง 4 มิลลิเมตร จากวัสดุบูรณะเรซินคอมโพสิตชนิดบัลค์ฟิลล์และแบบดั้งเดิมอย่างละ 120 ชิ้น โดยการอุดแบบก้อนเดียว (bulk-filling technique) แล้วทำการฉายแสง ด้านบนด้วยระยะเวลาฉายแสงที่ต่างกัน คือ 10 วินาที 20 วินาที และ 40 วินาที ชิ้นทดสอบในแต่ละกลุ่มถูกแบ่งไปแช่ในน้ ากลั่น (DI) สารละลาย มีสี (CL) สารละลายมีสีผสมโซดา (SD) และสารละลายมีสีผสมแอลกอฮอล์ (AL) อย่างละเท่า ๆ กัน ชิ้นงานถูกวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงของสี ด้วยเครื่องสเปคโตรโฟโตมิเตอร์ โดยวัดสีด้านล่างของชิ้นงานหลังฉายแสงทันทีและหลังจากแช่ในสารแช่ 30 วัน นำค่าความต่างสีก่อน และหลังแช่มาวิเคราะห์ทางสถิติด้วยการวิเคราะห์ความแปรปรวนสามทางและเปรียบเทียบเชิงซ้อนด้วยวิธีทดสอบชนิดทูคีย์เอชเอสดีที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 95 ผลการศึกษา: ค่าเฉลี่ยความต่างสีของวัสดุบูรณะเรซินคอมโพสิตแบบดั้งเดิมมีค่าสูงกว่าวัสดุบูรณะเรซินคอมโพสิตชนิดบัลค์ฟิลล์ในทุกกลุ่มระยะเวลาฉายแสง โดยค่าเฉลี่ยความต่างสีของกลุ่มฉายแสง 10 วินาที มีค่าสูงกว่ากลุ่ม 20 และ 40 วินาที แต่ระหว่างกลุ่ม 20 และ 40 วินาที ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ยกเว้นกลุ่มของวัสดุบูรณะ เรซินคอมโพสิตแบบดั้งเดิมที่แช่ในสารละลายมีสีผสมแอลกอฮอล์ที่ค่าเฉลี่ยความต่างสีของกลุ่มฉายแสง 40 วินาที น้อยกว่ากลุ่มฉายแสง 20 วินาที และพบว่าสารละลายมีสีผสมแอลกอฮอล์มีผลทำให้ค่าเฉลี่ยความต่างสีสูงสุด สรุปผลการศึกษา: เมื่อพิจารณาที่ระยะเวลาฉายแสง กลุ่มที่มีการติดสีมากที่สุดคือ กลุ่มที่ฉายแสง 10 วินาที เมื่อพิจารณา ที่ชนิดของสารแช่ กลุ่มที่แช่ในสารละลายมีสีผสมแอลกอฮอล์มีการติดสีมากที่สุด และเมื่อพิจารณาชนิดของวัสดุพบว่า กลุ่มของวัสดุบูรณะเรซิน คอมโพสิตแบบดั้งเดิม มีการติดสีมากกว่ากลุ่มของ วัสดุบูรณะเรซินคอมโพสิตชนิดบัลค์ฟิลล์