วาทกรรมคนอีสานผ่านพื้นที่อุดมคติในแบบเรียนสังคมศึกาาร่วมสมัยของไทย

Abstract

วาทกรรม คนอีสาน ผ่านแบบเรียนวิชาสังคมศึกษาได้ถูกประดิษฐ์ในระบบ โรงเรียนเพื่อสร้างความชอบธรรมให้กับนโยบายของรัฐต่อการพัฒนาภูมิภาคของชาติปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นภายใต้วิธีคิดร่วมสมัยได้ฉายภาพความเป็นจริงของคนอีสาน ในจินตนาการของคนไทย ภาพตัวแทนความยากจน ความโง่ ความเจ็บป่วย ความแห้งแล้ง การเป็นกลุ่มคนชายขอบจึงเป็นภาพตัวแทนในวิธีคิดของสังคมโลก ในขณะเดียวกันแบบเรียนกลับลดทอนพลังอํานาจทุนทางวัฒนธรรมของคนชาติพันธุ์อีสาน ประสบการณ์สาธารณะในแบบเรียนรัฐชาติกลับมีอิทธิพลต่อการ สร้างภาพตัวแทนของคนชาติพันธุ์ในอีสานที่หลากหลายใหกลายเป็น คนอีสาน ในอุดมคติวิทยาร่วมสมัยผ่านพื้นที่ทางกายภาพของคนในสังคมไทย การเมืองคือ วิธีการที่ก่อให้เกิดความเป็นคนอีสานได้ก่อตัวขึ้นอย่างชัดแจงตั้งแต่มีหลักสูตร แบบแผนในพุทธศักราช 2503 จนถึง หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 นับเป็นเวลากว่าครึ่งศตวรรษที่คนชาติพันธุ์ในอีสานได้ถูกทําให้กลายเป็น คนอีสาน ในวิธีคิดของคนในสังคมอย่างต่อเนื่องภาพคนอีสานในมายา คติที่ถูกสร้างขึ้นจากแบบเรียนจึงไม่ต่างกับคนชาติพันธุ์ที่อยู่ในแต่ละภูมิภาคของ ประเทศ ซึ่งการได้รับผลกระทบจากระบบการศึกษาที่เน้นความเป็นเอกภาพได้ ตีตราในฐานะคนไร้ศักดิ์ศรีคนบ้านนอก ความพ่ายแพ้ในการช่วงชิงทรัพยากร คนรับใช้ ตัวตลก คนขอทาน ซึ่งประเด็นทางสังคมที่ เกิดขึ้นล้วนมาจากการประดิษฐ์ สร้างทุนทางวัฒนธรรมที่ถูกหล่อหลอมจากหลักสูตรและกระบวนการจัดการศึกษา ในระบบโรงเรียน