การวินิจฉัยผู้ป่วยที่สงสัยโรคไส้ติ่งอักเสบด้วยการตรวจเอกซเรย์คอมพิวเตอร์โดยวิธีการกินและฉีดสารทึบ รังสีเปรียบเทียบกับการตรวจเอกซเรย์คอมพิวเตอร์โดยวิธีการกินสารทึบรังสี

Abstract

วัตถุประสงค์ งานวิจัยฉบับนี้มีเป้าหมายเพื่อเปรียบเทียบความแม่นยําในการวินิจฉัยระหว่างการตรวจด้วย เครื่องเอกซเรย์คอมพิวเตอร์โดยวิธีการกินสารทึบรังสี และการตรวจด้วยเครื่องเอกซเรย์คอมพิวเตอร์โดยวิธี การกินและฉีดสารทึบรังสีในผู้ป่วยซึ่งอาการและอาการแสดงของโรคไส้ติ่งอักเสบไม่ชัดเจน วิธีการศึกษา ผู้ป่วย 103 ราย (อายุระหว่าง 15-94 ปี) ซึ่งมีอาการและอาการแสดงของโรคไส้ติ่งอักเสบไม่ ชัดเจนจะถูกรวมเข้าในการศึกษาแบบย้อนหลัง ผู้ป่วยทุกรายจะได้กินสารทึบรังสีและได้รับการตรวจเอกซเรย์ คอมพิวเตอร์ 1 ชั่วโมงหลังจากเริ่มกินสารทึบรังสี หลังจากนั้นผู้ป่วยจะได้รับการตรวจเอกซเรย์คอมพิวเตอร์ซ้ํา อีกครั้งหลังจากฉีดสารทึบรังสีเข้าทางหลอดเลือดดํา การแปลผลภาพเอกซเรย์จะกระทําโดยรังสีแพทย์ 2 คน ซึ่งต่างแปลผลแยกกันและเป็นอิสระต่อกัน โดยรังสีแพทย์ทั้งสองจะไม่ทราบประวัติทางการแพทย์ของผู้ป่วย การวินิจฉัยสุดท้ายของผู้ป่วยพิจารณาจากผลการผ่าตัด อาการทางคลินิก และข้อมูลการติดตามของผู้ป่วย ผลการศึกษา มีผู้ป่วยเข้าร่วมในการวิจัย 103 ราย ผู้ป่วย 7 ราย ได้รับการตรวจเฉพาะเอกซเรย์คอมพิวเตอร์ โดยวิธีการกินสารทึบรังสี เนื่องจากมีข้อห้ามในการฉีดสารทึบรังสีเข้าทางหลอดเลือดดํา จากการวิเคราะห์ผล การตรวจเอกซเรย์คอมพิวเตอร์โดยใช้วิธีทั้งการกินและฉีดสารทึบรังสี กับเอกซเรย์คอมพิวเตอร์โดยวิธีการกิน สารทึบรังสี พบว่า ให้ความไวเท่ากับ 89.4 และ 83.3 (p=0.55) ความจําเพาะเท่ากับร้อยละ 95.9 และร้อยละ 96.4 (p=1.00) คุณค่าการทํานายผลบวกเท่ากับร้อยละ 95.5 และร้อยละ 95.2 (p=1.00) คุณค่าการทํานาย ผลลบเท่ากับร้อยละ 90.4 และร้อยละ 86.9 (p=0.77) และ ความแม่นยําเท่ากับร้อยละ 92.7 และร้อยละ 90.3 (p=0.62) ตามลําดับ การวินิจฉัยโรคอื่นพบในผู้ป่วย 30 ราย (ร้อยละ 29.1) โดยพบความผิดปกติระบบ ทางเดินอาหาร (12 ราย) ความผิดปกติระบบทางเดินปัสสาวะ (10 ราย) ความผิดปกติระบบนรีเวช (6 ราย) อื่น ๆ (2 ราย) สรุปผลการศึกษา การวินิจฉัยผู้ป่วยที่สงสัยโรคไส้ติ่งอักเสบด้วยการตรวจเอกซเรย์คอมพิวเตอร์โดยวิธีการกิน สารทึบรังสี และโดยวิธีกินและฉีดสารทึบรังสีห์ผลลัพธ์ที่เหมือนกัน