การหาสภาวะการทำงานของเครื่องกลึงซีเอ็นซี ในการสร้างต้นแบบที่ทำจากพลาสติก

Abstract

การวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อหาสภาวการณ์ทำงานของเครื่องกลึงซีเอ็นซี ในการสร้างต้นแบบที่ทำจากพลาสติก โดย ใช้เทคนิคการออกแบบการทดลองเชิงแฟกทอเรียล เพื่อวิเคราะห์หาปัจจัยและค่าที่เหมาะสม ที่ส่งผลต่อค่าความหยาบของ ผิวชิ้นงาน โดยใช้มีดกลึงสำหรับกลึงอลูมิเนียม (Cutting Inserts for Aluminum – CCGT 32.50.5 FL) ปัจจัยที่ทำการศึกษา คือ ความเร็วตัด อัตราป้อน และความลึกในการกลึง นอกจากนี้ ยังได้วิเคราะห์ด้านเศรษฐศาสตร์เพื่อหาความคุ้มค่าในการ นำเอาเครื่องกลึงซีเอ็นซีมาใช้ในกระบวนการสำหรับขึ้นรูปพลาสติก เพื่อสร้างต้นแบบเซรามิกทดแทนปูนปลาสเตอร์ แบบเดิม ผลจากการวิจัยนี้พบว่า มีปัจจัยหลักที่สำคัญเกี่ยวข้องด้วยกันสองปัจจัย คือ อัตราป้อน และความลึกในการกลึงตัด ในแต่ละเที่ยว ผลการวิเคราะห์ ควรตั้งค่าอัตราป้อนที่ 0.1 มม./รอบ และค่าความลึกในการกลึงตัดในแต่ละเที่ยวอยู่ที่ 0.5 มม. จึงจะเหมาะสมสำหรับความหยาบผิวที่ดีที่สุด นอกจากนี้ ยังสามารถประมาณค่าความหยาบผิวของชิ้นงานจากสมการ ถดถอย คือ Ra = - 2.65 + 3.07a + 22.2f + 0.0163v โดยที่ Ra คือ ค่าความหยาบผิว (ไมครอน) a คือ ความลึกในการกลึง (มม.) f คือ อัตราการป้อน (มม./รอบ) และ v คือ ความเร็วตัด (มม./นาที) จากการวิเคราะห์ด้านเศรษฐศาสตร์เพื่อหาความคุ้มค่าในการนำเอาเครื่องกลึงซีเอ็นซีมาใช้ในกระบวนการสำหรับ ขึ้นรูปพลาสติกเพื่อสร้างต้นแบบเซรามิก ให้อัตราผลตอบแทน (Rate of Return) อยู่ที่ 29.84 % ต่อปี และระยะเวลาที่คุ้มทุน มากที่สุดคือ 3.4 ปี