ความชุกของเชื้อก่อโรคปริทันต์ 3 สายพันธุ์และยีนที่สร้างปัจจัยความรุนแรง

Abstract

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาความชุกของเชื้อแอกกรีเกรทิแบคเทอร์ แอคทิโนมัยซีเทมโคมิแทนส์ ซีโรไทป์ต่าง ๆเชื้อพอร์ไฟโรโมแนส จิงจิวาลิส และเชื้อแทนเนอเรลลา ฟอร์ซัยเธีย รวมทั้งตรวจยีนที่กำหนดการสร้างปัจจัยความรุนแรงของเชื้อจากผู้ป่วยโรคปริทันต์อักเสบชนิดก้าวร้าวโรคปริทันต์อักเสบชนิดเรื้อรัง และโรคเหงือกอักเสบ วัสดุอุปกรณ์และวิธีการ: นำตัวอย่างคราบจุลินทรีย์ใต้เหงือกของผู้ป่วยโรคปริทันต์ทั้ง 3 กลุ่ม กลุ่มละ 20 คนมาตรวจหาเชื้อและยีนกำหนดการสร้างปัจจัยความรุนแรงของเชื้อด้วยวิธีวิธีพีซีอาร์แบบพื้นฐาน วิธีเนสเต็ทพีซีอาร์และวิธีมัลติเพล็กพีซีอาร์ผลการศึกษา: ตรวจพบเชื้อแอกกรีเกรทิแบคเทอร์แอคทิโนมัยซีเทมโคมิแทนส์ได้มากที่สุดในกลุ่มผู้ป่วยโรคปริทันต์อักเสบชนิดก้าวร้าวอย่างมีนัยสำคัญ โดยพบซีโรไทป์ซีมากที่สุด เมื่อเรียงลำดับผู้ป่วยตามกลุ่มโรค ได้แก่ ผู้ป่วยโรคปริทันต์อักเสบชนิดก้าวร้าว โรคปริทันต์อักเสบชนิดเรื้อรัง และโรคเหงือกอักเสบ ตรวจพบยีนที่มีการสร้างไซโตลีธัลดิสเทนดิงท็อกซิน (ซีดีทียีน) ครบทั้ง 3 ยีน (เอ บี และซี) ได้ร้อยละ 56.3, 50 และ 44.4 ตามลำดับ สำหรับเชื้อพอร์ไฟโรโมแนส จิงจิวาลิสพบว่ามีความชุกร้อยละ 85,75 และ 85 ตามลำดับ โดยมียีนกำหนดการสร้างฟิมเบรีย (ฟิมเอยีน) ร่วมกับยีนกำหนดการสร้างเอนไซม์คอลลาจีเนส (พีอาร์ทีซียีน) ร้อยละ 58.8, 80 และ 52.9 ตามลำดับ ส่วนเชื้อแทนเนอเรลลา ฟอร์ซัยเธียพบว่ามีความชุกสูงในทุกกลุ่มตัวอย่างคือร้อยละ 100, 100 และ 90 ตามลำดับโดยพบยีนกำหนดการสร้างเอนไซม์ซิสเทอีน โปรติเอส (พีอาร์ทีเอชยีน) ร้อยละ 90, 80 และ 72.2 ตามลำดับ สรุป: ตรวจพบความชุกของเชื้อก่อโรคปริทันต์ทั้ง 3 ชนิดในผู้ป่วยทุกกลุ่ม พบเชื้อแอกกรีเกรทิแบคเทอร์แอคทิโนมัยซีเทมโคมิแทนส์อย่างมีนัยสำคัญในกลุ่มผู้ป่วย โรคปริทันต์อักเสบชนิดก้าวร้าว โดยเฉพาะซีโรไทป์ซี ส่วนยีนที่กำหนดการสร้างปัจจัยความรุนแรง พบซีดีทียีนและพีอาร์ทีเอชยีนในกลุ่มผู้ป่วยโรคปริทันต์อักเสบชนิดก้าวร้าวมากที่สุด ในขณะที่พบฟิมเอยีนและพีอาร์ทีซียีนในกลุ่มผู้ป่วยโรคปริทันต์อักเสบชนิดเรื้อรังมากที่สุด อย่างไรก็ตามไม่พบความแตกต่างระหว่างกลุ่มอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ