ผลของโปรแกรมการฝึกความจำด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่นต่อความสามารถในการจำของผู้สูงอายุที่มีความจำบกพร่องเล็กน้อย

Abstract

การฝึกความจำอย่างสม่ำเสมอจะช่วยให้ผู้สูงอายุที่มีความจำบกพร่องเล็กน้อยมีความสามารถในการจำดีขึ้น และชะลอความเสื่อมของสมองได้ การศึกษานี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi-experimental research) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการฝึกความจำด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่นต่อความสามารถในการจำของผู้สูงอายุที่มีความจำบกพร่องเล็กน้อย กลุ่มตัวอย่างคือผู้สูงอายุที่มีความจำบกพร่องเล็กน้อย มีค่าคะแนนความจำคะแนนระหว่าง 14-21 คะแนน สามารถสื่อสารด้วยภาษาไทย และไม่มีโรคติดต่อร้ายแรงหรือโรคประจำตัวที่อยู่ในภาวะควบคุมไม่ได้ จำนวน 30 ราย แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 15 ราย กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมการฝึกความจำด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่น จำนวน 2 วันต่อสัปดาห์ อย่างต่อเนื่องกัน 5 สัปดาห์ ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการดูแลตามปกติ เครื่องมือการวิจัยประกอบด้วย โปรแกรมการฝึกความจำด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่น และแบบประเมินสมรรถภาพทางสมองเบื้องต้นฉบับภาษาไทย วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การทดสอบค่าที (t-test)

ผลการศึกษาพบว่าค่าเฉลี่ยคะแนนความสามารถในการจำของผู้สูงอายุที่มีความจำบกพร่องเล็กน้อยกลุ่มทดลอง หลังจากได้รับโปรแกรมการฝึกความจำด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่นสูงกว่าก่อนทดลอง และผลต่างของค่าเฉลี่ยคะแนนความสามารถในการจำของผู้สูงอายุที่มีความจำบกพร่องเล็กน้อยกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยที่สำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

โปรแกรมการฝึกความจำด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่นเพิ่มความสามารถในการจำของผู้สูงอายุที่มีความจำบกพร่องเล็กน้อยได้ จึงควรนำโปรแกรมนี้ไปใช้ในการส่งเสริมความสามารถในการจำของผู้สูงอายุที่มีความจำบกพร่องเล็กน้อยในชุมชนต่อไป