การเสื่อมและตีบแคบของกระดูกสันหลังส่วนเอวและกระดูกใต้กระเบนเหน็บในสุนัข

Abstract

การเสื่อมและตีบแคบของกระดูกสันหลังส่วนเอวและกระดูกใต้กระเบนเหน็บ (degenerative lumbosacral stenosis; DLSS) ในสุนัขเป็นความผิดปกติที่พบได้บ่อยในสุนัขพันธุ์ใหญ่ โดยมีลักษณะความผิดปกติที่เกิดขึ้น ได้แก่ การเสื่อมของหมอนรองกระดูก การตีบแคบของช่องไขสันหลังและการสร้างที่มากเกินของส่วนกระดูกและเนื้อเยื่ออ่อน การตีบ แคบของช่องกระดูกสันหลังส่วนเอวและกระดูกใต้กระเบนเหน็บและการกดทับที่กลุ่มเส้นประสาทคอดาร์ อิไควนา (cauda equina) เป็นสาเหตุทำให้สุนัขมีอาการปวดที่บั้นเอวส่วนท้าย อาการเจ็บขาหลัง และมีอาการทางระบบประสาทได้ การ วินิจฉัยโรคทำได้จากข้อมูลประวัติสัตว์ป่วย อาการแสดงทางคลินิก ผลจากการตรวจร่างกาย และการวินิจฉัยจากภาพถ่าย รังสีรวมทั้งภาพ การถ่ายภาพรังสีส่วนตัดคอมพิวเตอร์ หรือภาพถ่ายรังสีโดยใช้คลื่นสนามแม่เหล็ก การถ่ายภาพรังสีส่วน ตัดคอมพิวเตอร์หรือภาพถ่ายรังสีโดยใช้คลื่นสนามแม่เหล็ก ช่วยให้มองเห็นการเปลี่ยนแปลงของกระดูกและเนื้อเยื่ออ่อน การระบุตำแหน่งและลักษณะของรอยโรคก่อนการทำศัลยกรรม จะทำให้การรักษาทางศัลยกรรมนั้นแก้ไขได้ตรงกับจุดของ รอยโรคที่ถูกกดทับ การทำศัลยกรรมเพื่อลดการกดทับโดยตัดกระดูกลามินาด้านบนออก (dorsal decompressive laminectomy) เป็นวิธีศัลยกรรมที่นิยมในการรักษา DLSS และอาจทำร่วมกับเทคนิคศัลยกรรมอื่น ที่ช่วยลดการกดทับที่กลุ่มเส้นประสาทคอดาร์ อิไควนา ได้แก่ การเปิดช่องด้านบน (dorsal fenestration), การตัดหมอนรองกระดูกออกบางส่วน (partial discectomy) และเทคนิคการยึดตรึง (fixation) ได้แก่ การถ่างและเชื่อมรวม (distraction-fusion) การยึดด้วยเพดิเคิลสกรูและรอด (pedicle-screw and rod fixation) และการใช้หมอนรองกระดูกไทเทเนียมทดแทน เป็นเทคนิคศัลยกรรมเพื่อสร้างความมั่นคงแก่รอยต่อ lumbosacrum เพื่อให้สุนัขมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น