การศึกษาอิทธิพลของระยะช่องว่างคมตัดที่มีผลต่อพฤติกรรมการสึกหรอของแม่พิมพ์สำหรับการตัดเหล็กกล้าความแข็งแรงสูง

Abstract

งานวิจัยนี้มุ่งเน้นศึกษาอิทธิพลของระยะช่องว่างคมตัดที่มีผลต่อพฤติกรรมการสึกหรอของแม่พิมพ์สำหรับการตัด เหล็กกล้าความแข็งแรงสูง โดยพันช์ทำมาจากวัสดุเหล็กกล้าเครื่องมือ JIS SKS3 กา หนดให้ค่าความแข็งคือ 60 ± 2 HRC ค่าระยะช่องว่างคมตัดแตกต่างกัน 4 ระดับคือ 7%, 10%, 13% และ 16% ของความหนาชิ้นงาน และทำการทดลองตัด เหล็กกล้าความแข็งแรงสูง JIS G3113 เกรด SAPH440 ความหนา 1.6 มิลลิเมตร เป็นรูปแผ่นกลมขนาดเส้นผ่าน ศูนย์กลาง 25 มิลลิเมตร ตรวจวัดผลการสึกหรอด้านข้างและด้านหน้า ชั่งน้ำหนักของพันช์ที่เปลี่ยนแปลงไป และศึกษาคุณภาพขอบตัดชิ้นงาน ผลการทดลองพบว่าแม่พิมพ์ที่มีระยะช่องว่างคมตัดน้อยที่สุดคือ 7% ของความหนาชิ้นงาน จะเกิดการสึกหรอมากที่สุด รองลงมาคือ 10%, 13% และ 16% ของความหนาชิ้นงาน ตามลำดับ การสึกหรอของพันช์มีผลต่อ การเปลี่ยนแปลงขอบตัดชิ้นงานในลักษณะเหมือนกันคือส่งผลให้ส่วนโค้งมน รอยฉีกขาด และครีบมีขนาดเพิ่มสูงขึ้น ส่วนรอยตัดเฉือนลดลง