"บ้านเคยอยู่ อู่เคยนอน": การโหยหาอดีตและการสร้างจินตภาพให้กัยสตรีในนวนิยายแม่เบี้ย

Abstract

แม่เบี้ย (2530) เป็นนวนิยายที่มีแก่นเรื่องเกี่ยวกับการแสวงหารากเหง้า ตัวละครเอกชายคือ ชนะชล การออกเดินทางของชนะชลไปยังชนบทที่ สุพรรณบุรีทําให้เขาพบกับเมขลาซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวความรักและความปรารถนาอันสิ้นสุดลงที่ความตายของชนะชล หากมองอย่างผิวเผินอาจสรุปว่าสาเหตุ ของความหายนะและความตายของชนะชลมาจากการพบเจอกับผู้ หญิงที่ชี่อเมขลา อย่างไรก็ตามบทความชิ้นนี้ชี้ให้เห็นว่าการเสียชีวิตของชนะชลถือเป็นโศกนาฏกรรมของปัจเจกชนในสังคมสมัยใหม่และสาเหตุสําคัญของการ เสียชีวิตของชนะชลมิได้มาจากสตรีเพศ การถวิลหาสิ่งที่ขาดหายไปในโลก ทุนนิยมสมัยใหม่ของชนะชลนำไปสู่การสร้างเมขลาให้เป็นวัตถุแห่งการคลั่งไคล้ ใหลหลง เพื่อชดเชยความรู้สึกว่างเปล่าและขาดพร่องในจิตใจของตน อย่างไร ก็ตามการหลงติดในมายาภาพที่ตนสร้างขึ้นทําให้ชนะชลปฏิเสธโลกความ เป็นจริงและเลือกที่จะเผชิญกับความตายในท้ายที่สุด