การสร้างพื้นที่ต่อรองในระบบผลิต แบบ “ยืดหยุ่น” ของคนงานหญิง ในอุตสาหกรรมผ้าฝ้ายทอมือ

Abstract

บทความนี้วิเคราะห์ถึงวิธีการควบคุมคนงานหญิงของระบบ อตุสาหกรรมผลติผา้ฝา้ยทอมอืทคี่รอบคลมุพนื้ทชี่วีติคนงานหญงิในหลาย มิติ ซึ่งประกอบไปด้วยบ้าน โรงงาน ชุมชน และวิธีคิดของคนงานหญิง อย่างไรก็ตามคนงานหญิงไม่ได้ยอมจำานนกับการควบคุม แต่ได้สร้างการ ต่อรองกับระบบอุตสาหกรรมผ้าฝ้ายทอมือ ด้วยการนิยามตนเองในมิติ อื่นที่นอกเหนือความเป็น “คนงาน” ซึ่งการนิยามตัวตนเหล่านี้สะท้อน ถึงกระบวนการปรับตัวของคนงานหญิงที่กำาลังทดลองสร้างพื้นที่ความ รู้ที่เกิดจากการผสมผสานระหว่างประสบการณ์ชีวิต และการแสวงหา ความรู้เพิ่มเติมในปัจจุบัน