ผู้หญิงม้งค้าผ้าใยกัญชง: จากหมู่บ้านสู่เศรษฐกิจบนบาทวิถี

Abstract

บทความชิ้นนี้พยายามอธิบายถึง เครือข่ายความสัมพันธ์ทางการ ค้าของผู้หญิงม้งค้าผ้าใยกัญชงที่มีแก่นแกนโยงใยกับพรมแดนทาง วัฒนธรรมของสังคมม้งที่มิได้จำากัด “ความเป็นม้ง” ไว้ที่เส้นพรมแดน รัฐชาติ แม่ค้าม้งอาศัยสายสัมพันธ์ความเป็นม้งสานเครือข่ายการค้า ผ้าใยกัญชงจากม้งประเทศจีน ลาว และไทย เมื่อความต้องการผ้าใย กัญชงของไทยขยายเพิ่มสูงขึ้น ระบบการผลิตของชุมชนบ้านเปี่ยมนำ ้าใจ2 ค่อยๆ เปลี่ยนแปลงจากการเกษตรมาเป็นธุรกิจการค้าขายผ้าใยกัญชง เป็นหลัก การค้าขายผลักให้ผู้หญิงม้งต้องเดินทางข้ามกลับไปกลับมา ในพื้นที่หมู่บ้านซึ่งอยู่ในจังหวัดพะเยาและตลาดค้าผ้าที่ตรอกเหล่าโจ๊ว บริเวณกาดหลวง จ.เชียงใหม่ ซึ่งมีความต่างทั้งแง่ของโครงสร้างอำานาจ และความทันสมัยในเมืองการเดินทางกลับไปกลับมาระหว่างหมู่บ้านกับเมืองก่อให้เกิดการ เปลี่ยนแปลงต่อชีวิตผู้หญิงม้งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อผู้หญิงม้งกลาย เป็นแม่ค้าม้ง ผู้หญิงเริ่มคุ้นชินกับพื้นที่สาธารณะมากยิ่งขึ้น บทความนี้ พบว่า การก้าวเข้ามาในพื้นที่สาธารณะของผู้หญิงส่งผลต่อการก่อรูป ความสัมพันธ์ใหม่ ผู้หญิงม้งอาศัยโครงสร้างความสัมพันธ์ของผู้ชาย ในการค้าขายและเปิดพื้นที่ทางสังคมให้แก่ตนเอง ความสัมพันธ์ของ สมาชิกภายในครัวเรือน ผู้หญิงผู้ชายในแต่ละครัวเรือนต่างมีปฏิสัมพันธ์ ที่ไม่หยุดนิ่ง มีเงื่อนไขในแต่ละบริบทแต่ละที่แตกต่างกัน นอกจากนี้ อำานาจการต่อรองยังมีความหมายที่เลื่อนไหล รวมทั้งพื้นที่ บทบาทของ ผู้หญิงเปลี่ยนไปตลอดเวลา