Please use this identifier to cite or link to this item:
http://cmuir.cmu.ac.th/jspui/handle/6653943832/78279
Full metadata record
DC Field | Value | Language |
---|---|---|
dc.contributor.advisor | Ratchadawan Cheewangkoon | - |
dc.contributor.advisor | Chaiwat To-anun | - |
dc.contributor.advisor | Sarunya Valyasevi | - |
dc.contributor.author | Anuruddha Karunarathna | en_US |
dc.date.accessioned | 2023-07-03T01:00:26Z | - |
dc.date.available | 2023-07-03T01:00:26Z | - |
dc.date.issued | 2022-05 | - |
dc.identifier.uri | http://cmuir.cmu.ac.th/jspui/handle/6653943832/78279 | - |
dc.description.abstract | Grasses include three plant families viz. Cyperaceae, Juncaceae, and Poaceae. Amongst the three families, Poaceae are well-known grasses. The history of the studies on grass fungi dates back to the early 1900s. Hence, grass fungal studies have a long history. Most of the grass fungal records are scattered in the literature. Several lists are available for several grass groups, commercial grasses, or selected fungal taxa, which shows the necessity of providing a concise, systematic literature collection on grass fungi. Further, there is no proper document to understand the current status of grass fungi, such as; how many species have been reported, how many valid taxa are there, and how much diversity is there. Hence, a checklist on Ascomycetous grass fungi is provided to give up-to-date knowledge on grass fungal diversity. The data were retrieved from well-accepted lists such as Saccardo sylloge, Petrak’s index, Index Fungorum, and taxonomically and phylogenetically accepted research publications. Further, Fungal Databases like U.S. National Fungus Collections ARS/ USDA (https://nt.ars-grin.gov/fungaldatabases/) were also used to obtain the data. The retrieved fungal names were checked on the Index Fungorum and MycoBank for the validity of the taxa. The currently accepted name in the Species Fungorum was given as the latest name. The checklist provides a good insight into the current knowledge on Ascomycetous fungal diversity on grasses (Cyperaceae, Juncaceae, Poaceae). The highest number of species are reported from Dothideomycetes (1340 species), while the Sordariomycetes, Leotiomycetes, and Ascomycota incertae sedis have 990, 327, and 267 species, respectively. In addition, species from Arthoniomycetes, Eurotiomycetes, Lecanoromycetes, Orbiliomycetes, Pezizomycetes, and Saccharomycetes are also reported. In Dothideomycetes, the highest number of species are reported from Pleosporales (845 species). The majority of Sordariomycetes are represented by Hypocreales (262 species) and Xylariales (144 species). The highest number of Ascomycetous fungi are represented by Pleosporales (Dothideomycetes), Hypocreales (Sordariomycetes), and Xylariales (Sordariomycetes). Phyllachora, with 78 species, has the highest diversity. High generic diversity was observed in Mycosphaerellaceae (30 genera) and Phaeosphaeriaceae (20 genera). For the taxonomic and phylogenetic study of saprobic Ascomycetes on Poaceae, Samples were collected from three collection sites viz. Nothern Thailand, Thailand; Kunming, Yunnan province and Chiyayi, Taiwan region, China. A total of 300 samples were collected randomly from all sites (100 samples from each site), and 200 cultures were obtained. Among them, 150 isolates were identified and reported. In Thailand, the majority of the samples were collected from Saccharum sp., Pennisetum sp., and Arundo sp. In Kunming, Yunnan province, the majority of samples were collected from Phragmites sp., while, in the Taiwan region, the majority were from Miscanthus sp., Pennisetum sp., and Setaria sp. The macro and micro-morphology of the fungi were observed and recorded. Fungi were isolated using the single spore isolation technique. Fungal DNA was extracted using fresh mycelium or the fruiting structures. PCR amplification was performed for the SSU, LSU, ITS, TEF, and RPB2 gene regions. Concatenated sequences were used to construct the phylogenetic trees. ML, MP, and BYYP analyses were used for the phylogenetic relatedness studies. In the current study, the genera/ Alishanica Karun., C.H. Kuo & K.D. Hyde, Kwanghwana Karun., C.H. Kuo & K.D.Hyde and Yunnanensis A. Karunarathna, Phookamsak & K. D. Hyde are introduced. In addition, novel species, Alishanica miscanthi Karun., C.H. Kuo & K.D. Hyde, Apiculospora penniseti A. Karunarathna & C.H. Kuo, Chloridium macrocladum ((Sacc.) S. Hughes) Karun., Maharachch., C.H.Kuo & K.D.Hyde, Kwanghwana miscanthi A. Karunarathna, C. H. Kuo & K. D. Hyde, Neophaeosphaeria phragmiticola A. Karunarathna & K.D. Hyde, Neoroussoella alishanensis A. Karunarathna, C.H. Kuo, Phookamsak & K.D. Hyde, Neosetophoma miscanthi Karun., C.H. Kuo & K.D. Hyde, Phaeopoacea muriformis A. Karunarathna & K.D. Hyde, Sparticola muriformis A. Karunarathna & Phookamsak, and Yunnanensis phragmitis A. Karunarathna, Phookamsak & K. D Hyde are described and introduced. Further, new hot and geographical records are provided for the, Bipolaris yamadae (Y. Nisik.) Shoemaker, Epicoccum nigrum Link, Mag., Neokalmusia didymospora D.Q. Dai & K.D. Hyde, Occultibambusa bambusae D.Q. Dai & K.D. Hyde, Phaeosphaeria chinensis K.K. Zhang, Hongsanan, Tennakoon & N. Xie, Roussoella siamensis Phook., Jian K. Liu & K.D. Hyde, Stictis urceolata (Ach.) Gilenstam (Ach.) Gilenstam, Tetraploa sasicola (Kaz. Tanaka & K. Hiray.) Kaz. Tanaka & K. Hiray. and Tetraploa sasicola (Kaz. Tanaka & K. Hiray.) Kaz. Tanaka & K. Hiray Based on the current study, the highest fungal diversity was reported from Dothidimycetes (73 records). In Dothidiomycetes, Phaeosphaeriaceae is the highest recorded family (28 records). All collection areas showed a high number of Phaeosphaeriaceae records. Further, Tetraplosphaeriaceae, Pleosporaceae, and Nectriaceae have high number of records. In this study, species from Apiosporaceae, Apiosporaceae, Arthopyreniaceae, Ascomycota incertae sedis, Botryosphaeriaceae, Cainiaceae, Chaetosphaeriaceae, Coniothyriaceae, Diaporthaceae, Dictyosporiaceae, Didymellaceae, Glomerellaceae, Helotiales Incertae sedis, Hypoxylaceae, Mycosphaerellaceae, Niessliaceae, Occultibambusaceae, Pestalotiopsidaceae, Pleosporales, Pyriculariaceae, Roussoellaceae, Shiraiaceae, Stictidaceae, Thyridariaceae, Torulaceae, and Xylariaceae are also reported. However, higher fungal diversity has been shown in the Taiwan region of China compared to the other collection sites. A comparatively higher number of Sordariomycetes records are reported in the Taiwan region, compared to the other collection areas. Even though, the current study is on saprobic fungi, the results agree with the checklist. High fungal diversity was observed on Dothidiomycetes. Further, the majority of fungal records were from Phaeosphaeriaceae. Fungi show two different reproductive modes: asexual reproduction and sexual reproduction. Both states are available in their natural habitats. For the proper taxonomic nomenclature, understanding each reproductive state of the same fungi is important to satisfy the "one fungus one name rule” which avoids the erroneous nomenclature of the same fungi under two different names. For such purposes, a modern phylogenetic approach together with the pair-wise comparison of base pairs in selected gene regions can be used. In the current study, sexual and asexual morphs of fungi were collected separately from their natural habitats. The sequence data for each fungus was obtained from PCR followed by Sanger sequencing. All the sequences were subjected to ML, MP, and BYYP, based phylogeny. The closely clustered different reproductive modes were selected for further analyses. The base pairs of each gene region were compared using the “global alignment” facility in NCBI GenBank. The strains with the similarity above 98% were selected and the morphology of each state was compared with the other species in the genus and the family. With the help of morphology, phylogeny, and base-pair comparison, the sexual asexual link was established. In this study, the genus Yunnanensis on Poaceae from Yunnan Province, in China, is introduced with sexual and asexual morphs isolated from its natural habitat. The Yunnanensis is introduced to accommodate Y. phragmitis. Yunnanensis is morphologically distinct from other genera in Phaeosphaeriaceae in having ascomata with evenly thickened walls comprising textura angularis and textura angularis to textura prismatica inner layers, broadly cylindrical to cylindric-clavate asci, muriform ascospores with a mucilaginous sheath. However, a coelomycetous asexual state with muriform conidia. The phylogeny also supports Yunnanensis as a novel genus basal to Neosetophoma. However, in the phylogenetic study, sexual and asexual morphs are claded together with high statistical supports. Further, the base pair comparison confirmed that the two different morphs belong to the same species. In another collection from the Taiwan region of China, a new species of Neoroussoella (Roussoellaceae) is introduced with asexual and sexual morphs. Both morphs were isolated from their natural habitats and Neoroussoella alishanense is introduced based on Taxonomy, phylogeny, and the base pair comparison. The current study provides proper systematic documentation of Ascomycetes associated with grasses. Further, the study provides novel fungal species, novel geographic and host records, novel herbarium collections, fungal culture collections and molecular data to broaden the current knowledge of grass fungal diversity. | en_US |
dc.language.iso | en | en_US |
dc.publisher | เชียงใหม่ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ | en_US |
dc.title | Taxonomy and phylogeny of saprobic Ascomycota on Poaceae and worldwide checklist of Ascomycota on grasses | en_US |
dc.title.alternative | อนุกรมวิธานและวงศ์วานวิวัฒนาการของราซาโพรบแอสโคมายโคตาบนพืชวงศ์หญ้า และรายนามราแอสโคมายโคตาบนหญ้า | en_US |
dc.type | Thesis | |
thailis.controlvocab.lcsh | Grasses -- Phylogeny | - |
thailis.controlvocab.lcsh | Grasses -- Diseases and pests | - |
thailis.controlvocab.lcsh | Plant diseases Fungi | - |
thailis.controlvocab.lcsh | Plants – Classification | - |
thesis.degree | doctoral | en_US |
thesis.description.thaiAbstract | พืชวงศ์หญ้ามี 3 วงศ์ ได้แก่ Cyperaceae, Juncaceae และ Poaceae แต่วงศ์ Poaceae เป็นที่รู้จักมากที่สุด การศึกษาเชื้อราบนหญ้ามีประวัติการศึกษามาอย่างยาวนานตั้งแต่ต้นคริสต์ศตวรรษที่ 19 ดังนั้นการศึกษาเชื้อราบนหญ้ามีประวัติการศึกษามาอย่างยาวนาน รายงานเชื้อราบนหญ้าส่วนใหญ่ไม่มีการรวบรวมของข้อมูล รายการข้อมูลส่วนใหญ่พบในหญ้าหลายหนิด แต่ยังไม่มีการตรวจสอบความถูกต้องของข้อมูล จึงจำเป็นต้องมีการเก็บรวมรวม และทบทวนอย่างเป็นระบบ นอกจากนี้ ยังไม่มีข้อมูลที่ทำให้เข้าใจถึงสถานะปัจจุบันของเชื้อราบนหญ้า เช่น จำนวนชนิดที่ถูกรายงาน, จำนวนลำดับขั้นที่ถูกต้อง และจำนวนความหลากหลาย ดังนั้นข้อมูลที่เป็นปัจจุบันของความหลากหลายเชื้อราบนหญ้าจึงมีความสำคัญ การศึกษาในครั้งนี้ จึงทำการเก้ไขรายการเชื้อราบนหญ้ากลุ่มแอสโคไมโคตาโดยใช้ข้อมูลที่สืบค้นจากแหล่งข้อมูลที่เป็นที่ยอมรับ ได้แก่ Saccardo sylloge, Petrak's index, Index of fungi และงานวิจัยตีพิมพ์ที่ได้รับการยอมรับที่เกี่ยวข้องกับอนุกรมวิธานและความสัมพันธ์ทางพันธุกรรม รวมถึงฐานข้อมูลเชื้อราที่ได้รับจาก U.S. National Fungus Collections, ARS, USIDA (https:/at ars-grin.gov/fungaldatabases) ชื่อของเชื้อราที่ใช้ในการศึกษาตรวจสอบความถูกต้องจาก Index of fungi และ MycoBank ซึ่งชื่อชนิดของเชื้อราเป็นชื่อที่ได้รับการยอมรับใน Species Fungorum การเรียบเรียงรายการของเชื้อรานี้ ทำให้เข้าใจข้อมูลที่เป็นปัจจุบันของความหลากหลายเชื้อรากลุ่มแอสโคไมโคตาบนหญ้าในวงศ์ Cyperaceae, Juncaceae และ Poaceae โดยชนิดของเชื้อราที่พบมากที่สุดอยู่ในชั้น Dothideomycetes (1340 ชนิด) ขณะที่ชั้น Sordariomycetes, Leotiomycetes และ Ascomycota incertae sedis พบจำนวน 990, 327 และ 267 ชนิด ตามลำดับ นอกจากนี้ เชื้อราชนิดต่าง ๆ ที่มีรายงานจัดอยู่ในชั้น Arthoniomycetes, Eurotiomycetes, Lecanoromycetes, Orbiliomycetes, Pezizomycetes และ Saccharomycetes โดยชนิดของเชื้อราที่มีรายงานมากที่สุดจัดอยู่ในชั้น Dothideomycetes อันดับ Pleosporales (845 ชนิด) ส่วนในชั้น Sordariomycetes ส่วนมากพบการรายงานจัดอยู่ในอันดับ Hypocreales (262 ชนิด) และ Xylariales (144 ชนิด) เชื้อราที่สร้างการสืบพันธุ์แบบอาศัยเพศที่มีการรายงานมากที่สุด คือเชื้อราในอันดับ Pleosporales (Dothideomycetes), Hypocreales (Sordariomycetes) และ Xylariales (Sordariomycetes) เชื้อราในสกุล Phyllachora มีความหลากหลายมากที่สุด โดยพบทั้งหมด 78 ชนิด และเชื้อราใน Mycosphaerellaceae และ Phaeosphaeriaceae มีความหลากหลายมากที่สุด พบถึง 30 สกุล และ 20 สกุล ตามลำดับ สำหรับการศึกษาอนุกรมวิธาน และความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมของเชื้อราซาโพรบิกกลุ่มแอสโคไมโคตาบนหญ้ากลุ่ม Paceae ทำการเก็บตัวอย่างจาก 3 พื้นที่ ได้แก่ ภาคเหนือของประเทศไทย, มณฑลยูนนาน เมืองคุนหมิง สาธารณรัฐประชาชนจีน และเมืองเจียอี้ ประเทศไต้หวัน จากตัวอย่างทั้งหมด 300 ตัวอย่าง ซึ่งทำการเก็บหญ้าแบบสุ่ม 100 ตัวอย่างต่อพื้นที่ สามารถแยกเชื้อราได้ทั้งหมด 200 ไอโซเลท โดยเชื้อราจำนวน 150 ไอโซเลท ได้มีการรายงานไว้แล้ว ตัวอย่างพืชที่พบในประเทศไทยส่วนมาก ได้แก่ อ้อย (Saccharum sp.) อ้อยขาไก่ดำ (Pennisetum sp.) และ อ้อ (Arundo sp.) ส่วน แขม (Phragmites sp.) พบมากในสาธารณรัฐประชาชนจีน ขณะที่ในประเทศไต้หวัน พบหญ้ามิสแคนทัส อ้อยขาไก่ดำ และ Setaria sp. มากที่สุด โดยศึกษาลักษณะทางสัณฐานวิทยาด้วยวิธีการสังเกตภายใต้กล้องจุลทรรศน์ และลักษณะเส้นใยที่เจริญบนอาหารเลี้ยงเชื้อ ร่วมกับศึกษาดีเอ็นเอของเชื้อรา บนตำแหน่งยีน internal transcribed spacers (ITS1, 5.8S nrDNA, ITS2), 28S nrDNA (LSU), translation elongation factor (TEF) และ RNA polymerase II (RPB2) ในการศึกษาครั้งนี้พบเชื้อราในสกุลใหม่ ดังต่อไปนี้ Alishanica, Kwanghwana และ Yunnanensis. มีการายงานเชื้อราชนิดใหม่ ได้แก่ Alishanica miscanthi, Apiculospora peniseti, Chloridium macrocladum, Kwanghwana miscanthi, Neophacosphaeria phragmiticola, Neoroussoella alishanensis, Neosetophoma miscanthi, Phaeopoacea muriformis, Sparticola muriformis และ Yunnanensis phragmitis นอกจากนี้ยังมีการรายงานบนพืชอาศัยใหม่ ได้แก่ เชื้อรา Bipolaris yamadae, Epicoccum nigrum, Neokalmusia didymospora, Occultibambusa bambusae, Phaeosphaeria chinensis, Roussoella siamensis, Stictis urceolata, Tetraploa sasicola,. Tetraploa sasicola เชื้อราที่พบมากที่สุดจัดอยู่ในชั้น Dothidiomycetes (73 ไอโซเลท) โดยพบวงศ์ Phaeosphaceriaccae มากที่สุด (28 ไอโซเลท) ในทุกพื้นที่ที่ทำการเก็บตัวอย่าง นอกจากนี้ยังพบเชื้อรา ในวงศ์ Tetraplosphacriaceae, Pleosporaceae, Nectriaceae, Apiosporaceae, Apiosporaceae, Arthopyreniaceae, Ascomycota incertae sedis, Botryosphaeriaceae, Cainiaceae, Chaetosphaeriaceae, Coniothyriaceae, Diaporthaceae, Dictyosporiaceae, Didymellaceae, Glomerellaceae, Helotiales Incertae sedis, Hypoxylaceae, Mycosphaerellaceae, Niessliaceae, Occultibambusaceae, Pestalotiopsidaceae, Pleosporales, Pyriculariaceae, Roussoellaceae, Shiraiaceae, Stictidaceae, Thyridariaceae, Torulaceae และ Xylariaceae อย่างไรก็ตาม ในประเทศ ไต้หวันพบความหลายของเชื้อราสูงกว่าประเทศอื่น ๆ โดยเฉพาะในชั้น Sordariomycetes จากการศึกษาเชื้อราซาโพรบิกกลุ่มแอสโคไมโคตาบนพืชวงศ์หญ้าโดยใช้ลักษณะทางสัณฐานวิทยาร่วมกับเทคนิคทางอณูชีววิทยาในครั้งนี้ ได้ค้นพบเชื้อราชนิดใหม่ ได้แก่ Neoroussoella alishanense โดยพบทั้งในระยะการสืบพันธุ์แบบไม่อาศัยเพศและอาศัยเพศ อีกทั้งจากข้อมูลการศึกษาในครั้งนี้ยังสามารถช่วยอธิบายได้ว่า เชื้อรา Yunnanensis และ Neosetophoma ที่มีการรายงานก่อนหน้าเป็นเชื้อราชนิดเดียวกัน โดยใช้ข้อมูลการศึกษาทางอณูชีววิทยายืนยันความถูกต้อง โดยผลการศึกษาที่กล่าวมานี้ สามารถทำให้เข้าใจถึงการ จัดจำแนก รวมถึงฐานข้อมูลของเชื้อราซาโพรบิกกลุ่มแอสโคไมโคตาบนพืชวงศ์หญ้าได้เป็นระบบมากยิ่งขึ้น เพื่อนำไปใช้ประโยชน์ต่อไป | en_US |
Appears in Collections: | AGRI: Theses |
Files in This Item:
File | Description | Size | Format | |
---|---|---|---|---|
600851009 Anuruddha Karunarathna.pdf | 11.11 MB | Adobe PDF | View/Open Request a copy |
Items in CMUIR are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.