Organizational Justice and Voice Behavior of Nurses in Tertiary Hospitals of Dali, the People’s Republic of China

Abstract

rganizational justice and voice behavior are important components of the healthcare system to reach positive organizational outcomes and quality nursing care. This descriptive correlational study aimed to explore organizational justice and voice behavior and to examine the relationship between organizational justice and voice behavior of nurses. The sample included 299 nurses in two tertiary hospitals of Dali, the People’s Republic of China. The research instruments included the Four-Factor Organizational Justice Scale (Colquitt, 2001) with the Cronbach’s alpha coefficient of .86 and the Two-Dimension Voice Behavior Scale (Liang & Farh, 2008) with the Cronbach’s alpha coefficient of .84 for promotive voice and 0.68 for prohibitive voice. Data were analyzed by descriptive statistics and Spearman’s rank-order correlations. The results were presented as follows: 1.The mean score of overall organizational justice was at a moderate level (=70.54, SD=11.30). Four dimensions including distributive justice and produce justice were at a moderate level (=11.99, SD=3.96; =23.99, SD=4.18, respectively), while interpersonal justice and informational justice were at a high level (=15.72, SD=2.38; =18.84, SD=3.16, respectively). 2.The mean score of promotive voice was at a high level (=19.07, SD=2.78), while prohibitive voice was at a moderate level (=21.81, SD = 4.08). 3.There were significantly moderately positive correlation between organizational justice and promotive voice (r=.405, p<.01), prohibitive voice (r=.434, p<.01). The results of this study would provide baseline information for nursing managers to develop strategies to increase organizational justice and enhance the nurses’ voice behavior in Tertiary Hospital of Dali, the People’s Republic of China.

ความยุติธรรมในองค์กรและพฤติกรรมการออกสิทธิออกเสียงของพยาบาลมีความสำคัญในระบบสุขภาพที่ให้ผลลัพธ์ในทางบวกแก่องค์กรและคุณภาพการพยาบาล การศึกษาเชิงพรรณนาหาความสัมพันธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความยุติธรรมในองค์กรพฤติกรรมการออกสิทธิออกเสียงและศึกษาความสัมพันธ์ของความยุติธรรมในองค์กรและพฤติกรรมการออกสิทธิออกเสียงของพยาบาลกลุ่มตัวอย่างคือพยาบาลจำนวน 299 คนที่ทำงานในในโรงพยาบาลตติยภูมิแห่งต้าลี่ ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน เครื่องมือวิจัยประกอบด้วยแบบวัดสี่ปัจจัยของความยุติธรรมในองค์กรของ Colquitt (2001) โดยมีค่าสัมประสิทธิ์ครอนบาคของอัลฟาเท่ากับ .86 และแบบวัดพฤติกรรมการออกสิทธิออกเสียงสองมิติของ Liang & Farh (2008) โดยมีค่าสัมประสิทธิ์ครอนบาคของอัลฟาเท่ากับ .84 สำหรับการออกสิทธิออกเสียงแบบส่งเสริม และ .68 สำหรับการออกสิทธิออกเสียงแบบยับยั้ง วิเคราะห์ข้อมูลโดยสถิติเชิงพรรณนาและสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบสเปียร์แมน ผลการศึกษาพบว่า 1.ความยุติธรรมในองค์กรโดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง (=70.54, SD=11.30) ความยุติธรรมด้านการแบ่งสรรผลประโยชน์และความยุติธรรมด้านกระบวนการอยู่ในระดับปานกลาง (=11.99, SD=3.96; =23.99, SD=4.18 ตามลำดับ) ส่วนการรับรู้ความยุติธรรมด้านการปฏิสัมพันธ์ และความยุติธรรมด้านข้อมูลอยู่ในระดับสูง (=15.72, SD=2.38; =18.84, SD=3.16 ตามลำดับ) 2.พฤติกรรมการออกสิทธิออกเสียงแบบการส่งเสริมอยู่ในระดับสูง (=19.07, SD=2.78) ในขณะที่พฤติกรรมการออกสิทธิออกเสียงแบบยับยั้งอยู่ในระดับปานกลาง (=21.81, SD=4.08) 3.ความยุติธรรมในองค์กรและพฤติกรรมการออกสิทธิออกเสียงแบบส่งเสริม (r=.405, p<.01) และพฤติกรรมการออกสิทธิออกเสียงแบบยับยั้งมีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญในระดับในระดับปานกลาง (r=.434, p<.01). ผลการศึกษานี้เป็นข้อมูลพื้นฐานสำหรับผู้บริหารการพยาบาลในการพัฒนากลยุทธ์ในการส่งเสริมให้มีความยุติธรรมในองค์กรและพฤติกรรมการออกสิทธิออกของพยาบาลในโรงพยาบาลตติยภูมิแห่งต้าหลี่ ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน