กระบวนการค้นหาอัตลักษณ์ทางสังคมและวัฒนธรรมท้องถิ่น เพื่อใช้ในการออกแบบร่วมสมัย: กรณีศึกษา เรือนแถวไม้ริมคลองอัมพวา

Abstract

หลายประเทศเริ่มต้นการระบุตัวตนผ่านวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ของตนเอง โดยการตรวจสอบ กฎ และค่านิยมดั้งเดิมของตนเอง การระบุลักษณะเฉพาะทางวัฒนธรรมดังกล่าวมีผลโดยตรงต่อการออกแบบสภาพแวดล้อมภายในแบบร่วมสมัย เนื่องจากสภาพแวดล้อมภายในของแต่ละภูมิภาคสะท้อนถึงการรับรู้การแก้ปัญหาที่เฉพาะเจาะจงต่อสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติของแต่ละพื้นที่ รวมถึงพฤติกรรมที่ก่อให้เกิดวัฒนธรรมเฉพาะภูมิภาคขึ้น ถือเป็นภูมิปัญญาอันสะสมของบรรพบุรุษมาแต่ช้านาน ดังนั้น เอกลักษณ์ทางสังคมและวัฒนธรรมท้องถิ่นเป็นองค์ประกอบสำคัญที่ควรคำนึงถึงในกระบวนการออกแบบ การรับรู้ถึงเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมและสังคมในท้องถิ่นผ่านการออกแบบสภาพแวดล้อมภายใน อาจสามารถนำมาซึ่งผลประโยชน์เกี่ยวกับเศรษฐกิจของชุมชน และการอนุรักษ์วัฒนธรรมของชุมชนได้ ในงานวิจัยนี้ผู้วิจัยมีจุดประสงค์ในการวิจัย คือ เพื่อเสนอกระบวนการค้นหา อัตลักษณ์ทางสังคมและวัฒนธรรมท้องถิ่นเพื่อใช้ในการออกแบบสภาพแวดล้อมภายในแบบร่วมสมัย เนื่องจากการออกแบบถือเป็นหนึ่งในลำดับความสำคัญในการแข่งขันต่อการเพิ่มคุณค่าและการสร้างภาพลักษณ์ที่ดีขึ้นของชุมชน จากมุมมองด้านการจัดการคุณภาพความรวดเร็วในการออกแบบ และกระบวนการออกแบบสภาพแวดล้อมภายในที่แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของคุณภาพการออกแบบในประเด็นด้านการสืบทอด และการอนุรักษ์วัฒนธรรมนั้นๆ เนื่องจากความพยายามในการออกแบบมักมีแรงผลักดันต่อการรับรู้ของผู้คนผ่านการออกแบบที่ดีที่สุด โดยผู้วิจัยเลือกเรือนแถวไม้ริมคลองอัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม เป็นกรณีศึกษา จากชุมชนที่มีการจัดการการท่องเที่ยวในรูปแบบการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์หรือการท่องเที่ยววิถีชีวิต