ผลของสายพันธุ์และสูตรอาหารต่อประสิทธิภาพการผลิตลิพิดในสาหร่ายสีเขียวขนาดเล็กสกุล Chlorella

Abstract

การทดสอบอิทธิพลของสายพันธุ์สาหร่าย สูตรอาหารเพาะเลี้ยง และปฏิสัมพันธ์ของสายพันธุ์สาหร่ายและสูตรอาหารเพาะเลี้ยงต่ออัตราการเจริญเติบโตจำเพาะ ผลผลิตชีวมวล ประสิทธิภาพการผลิตชีวมวล ปริมาณลิพิด และประสิทธิภาพการผลิตลิพิด โดยเพาะเลี้ยงสาหร่ายขนาดเล็ก 3 สายพันธุ์ คือ สายพันธุ์ 6-4, 208 และ 209 ในอาหาร 3 สูตร ได้แก่ TAP, BG11และ N8 ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่าสายพันธุ์สาหร่ายมีผลต่อปริมาณลิพิด และประสิทธิภาพการผลิตลิพิดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยสาหร่ายสายพันธุ์ 6-4 ผลิตลิพิดได้สูงสุดที่ 8.33 เปอร์เซ็นต์ และมีประสิทธิภาพการผลิตลิพิด 1.39 กรัมต่อลิตรต่อวัน สูตรอาหารเพาะเลี้ยงมีผลต่อทุกตัวแปร (อัตราการเจริญเติบโตจำเพาะ ผลผลิตชีวมวล ประสิทธิภาพการผลิตชีวมวล ปริมาณลิพิด และประสิทธิภาพการผลิตลิพิด) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยอาหารสูตร TAP ทำให้สาหร่ายมีอัตราการเจริญเติบโต ผลผลิตชีวมวล และประสิทธิภาพการผลิตชีวมวลสูงที่สุดเท่ากับ 0.17 ต่อวัน 1.11 กรัมต่อลิตร และ 0.12 กรัมต่อลิตรต่อวัน (ตามลำดับ) อย่างไรก็ตาม ปริมาณลิพิด และประสิทธิภาพการผลิตลิพิดของสาหร่ายที่เลี้ยงด้วยอาหารสูตร TAP และ BG11 ไม่แตกต่างกันทางสถิติ ปฏิสัมพันธ์ของสายพันธุ์สาหร่ายและสูตรอาหารเพาะเลี้ยงมีผลต่ออัตราการเจริญเติบโตจำเพาะ ปริมาณลิพิด และประสิทธิภาพการผลิตลิพิดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ สาหร่ายสายพันธุ์ 6-4 ที่เลี้ยงในอาหารสูตร TAP มีปริมาณลิพิดสูงที่สุดเท่ากับ 10.5 เปอร์เซ็นต์ และมีประสิทธิภาพการผลิตลิพิด 1.76 กรัมต่อลิตรต่อวัน เนื่องจากประสิทธิภาพการผลิตลิพิดเป็นปัจจัยหลักในการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ ดังนั้นสาหร่ายสายพันธุ์ 6-4 ที่เลี้ยงในอาหารสูตร TAP ควรได้รับการพิจารณา