Please use this identifier to cite or link to this item: http://cmuir.cmu.ac.th/jspui/handle/6653943832/46002
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.advisorพรพิลาส วงศ์เจริญ-
dc.contributor.authorกฤษฏิ์ สุรนัคครินทร์en_US
dc.date.accessioned2018-04-05T02:49:06Z-
dc.date.available2018-04-05T02:49:06Z-
dc.date.issued2557-10-
dc.identifier.urihttp://cmuir.cmu.ac.th/jspui/handle/6653943832/46002-
dc.description.abstractThe main purpose of this thesis is to examine the components of communication of Phattakhanbanthung Television program. Taken them as communicative events, this thesis analyzes three episodes of Phattakanbangthung Television Program by using an approach to ethnography of communication proposed by Saville-Troike (2003) as a frame of an analysis. The three episodes chosen for analysis include Krachiap Khiao, Kai Dam, and Kluai Tani The analysis shows that Phattakhanbanthung can be categorized as television documentary series with its main purpose of sharing knowledge about locally grown food and how to use them to make dishes. With its friendly and easy-going atmosphere, this television program is targeted at the urban middle class in order to raise their awareness towards the values of ingredients from local sources and let them know where their food actually come from. The invited guests of each episode are farmers who have worked with local produce. The program can be set either in a plantation or a ranch depending on different kinds of local produce presented in each episode. The message content of each episode focuses on locally grown food and its benefits on health and economy. The act sequence can be divided into two parts. While the first part concentrates on ingredients from local sources, the second part moves on to the cooking process. Throughout the program, different kinds of speech acts used in making small talk conversation are employed by the participants while sharing knowledge in order to make a friendly and easy-going atmosphere of the show. Based on the analysis, participants in Phattakhanbanthung are assigned specific roles. That is to say, the opening and the closing of the program are dealt only by the host. During the show, the questions and answers are given only by the host and the invited guest, respectively. Regarding the turn-taking system, both the single unit type and the combined unit type based on adjacency pairs are found. Various kinds of speech acts used in making small talk are also used throughout the program. In terms of the style of language, the participants are found using both simple sentences and sentences with rhyming words.en_US
dc.language.isothen_US
dc.publisherเชียงใหม่ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่en_US
dc.subjectการวิเคราะห์สัมพันธสารen_US
dc.subjectรายการโทรทัศน์en_US
dc.subjectภัตตาคารบ้านทุ่งen_US
dc.titleการวิเคราะห์สัมพันธสารของรายการโทรทัศน์ภัตตาคารบ้านทุ่งen_US
dc.title.alternativeDiscourse Analysis of Phattakhanbanthung Television Programen_US
dc.typeThesis
thailis.classification.ddc384.552-
thailis.controlvocab.thashรายการโทรทัศน์-
thailis.controlvocab.thashการวิเคราะห์เนื้อหา-
thailis.manuscript.callnumberว 384.5532 ก198ก-
thesis.degreemasteren_US
thesis.description.thaiAbstractวิทยานิพนธ์เล่มนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาองค์ประกอบของสัมพันธสารรายการโทรทัศน์ “ภัตตาคารบ้านทุ่ง” ในฐานะเหตุการณ์สื่อสาร โดยใช้แนวคิดองค์ประกอบเหตุการณ์สื่อสารตามแนวชาติพันธุ์วรรณนาแห่งการสื่อสารของ มูเรียล ซาวิลล์-ทรอยก์ ศึกษาข้อมูลจากรายการโทรทัศน์ภัตตาคารบ้านทุ่ง จำนวน ๓ ตอน ได้แก่ ตอน “กระเจี๊ยบเขียว” ตอน “ไก่ดำ” และ ตอน “กล้วยตานี” ผลการวิเคราะห์สัมพันธสารรายการโทรทัศน์ภัตตาคารบ้านทุ่งมีดังนี้ รายการโทรทัศน์ภัตตาคารบ้านทุ่งเป็นรายการประเภทสารคดีที่ให้ความรู้เกี่ยวกับเรื่องวัตถุดิบพื้นบ้าน และนำวัตถุดิบนั้นมาประกอบอาหารในบรรยากาศที่เป็นกันเอง โดยต้องการให้ผู้รับชมรายการที่อาศัยอยู่ในเมืองทราบถึงคุณค่าของวัตถุดิบพื้นบ้าน และทราบถึงที่มาของอาหาร แขกรับเชิญในแต่ละตอน คือ ผู้ที่มีความรู้ในวัตถุดิบพื้นบ้านเป็นอย่างดี เนื่องจากเป็นผู้ปลูกพืชหรือเลี้ยงสัตว์ด้วยตนเองและสถานที่ถ่ายทำรายการเป็นสถานที่จริงที่มีการเพาะปลูกหรือเลี้ยงสัตว์ เนื้อหาในแต่ละตอนจะให้ความรู้เกี่ยวกับวัตถุดิบ และวิธีการประกอบอาหาร ลำดับวัจน-อวัจนกรรมในรายการจึงแบ่งได้เป็น ๒ ช่วง คือ ช่วงให้ความรู้เกี่ยวกับวัตถุดิบ และช่วงให้ความรู้เกี่ยวกับการประกอบอาหาร ระหว่าง ที่ให้ความรู้จะมีชุดวัจน-อวัจนกรรมพูดคุยนอกประเด็นแทรกอยู่เสมอ เพื่อสร้างบรรยากาศที่เป็นกันเองในรายการ รายการโทรทัศน์ภัตตาคารบ้านทุ่งมีการกำหนดบทบาทของผู้ร่วมเหตุการณ์ที่ชัดเจน คือ ผู้ดำเนินรายการจะมีหน้าที่ในการกล่าวเปิดและปิดรายการ ในส่วนดำเนินรายการ ผู้ดำเนินรายการ จะเป็นผู้ถามคำถามในประเด็นต่างๆ และแขกรับเชิญจะเป็นผู้ตอบคำถาม ลักษณะผลัดที่พบ ในรายการโทรทัศน์ภัตตาคารบ้านทุ่งมีทั้งผลัดเดี่ยว และกลุ่มของผลัดซึ่งเป็นไปตามหลักของคู่ถ้อยคำ ลักษณะในการดำเนินรายการจะมีชุดวัจน-อวัจนกรรมพูดคุยนอกประเด็นแทรกอยู่ทั่วทั้งรายการ และผู้ดำเนินรายการมีการใช้ภาษาที่เรียบง่ายเป็นกันเอง อีกทั้งยังมีการใช้คำที่สัมผัสคล้องจองกันen_US
Appears in Collections:HUMAN: Theses

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
ABSTRACT.pdfABSTRACT252.01 kBAdobe PDFView/Open    Request a copy
APPENDIX.pdfAPPENDIX1.31 MBAdobe PDFView/Open    Request a copy
CHAPTER 1.pdfCHAPTER 1307.62 kBAdobe PDFView/Open    Request a copy
CHAPTER 2.pdfCHAPTER 2454.63 kBAdobe PDFView/Open    Request a copy
CHAPTER 3.pdfCHAPTER 31.03 MBAdobe PDFView/Open    Request a copy
CHAPTER 4.pdfCHAPTER 4559.06 kBAdobe PDFView/Open    Request a copy
CHAPTER 5.pdfCHAPTER 5360.52 kBAdobe PDFView/Open    Request a copy
CONTENT.pdfCONTENT195.98 kBAdobe PDFView/Open    Request a copy
COVER.pdfCOVER564.75 kBAdobe PDFView/Open    Request a copy
REFERENCE.pdfREFERENCE328.98 kBAdobe PDFView/Open    Request a copy


Items in CMUIR are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.