ประสิทธิภาพของการล้างจมูกด้วยน้ำเกลือโดยวิธีพ่นและวิธี สวนล้างจมูก ในผู้ป่วยจมูกอักเสบเรื้อรัง

Abstract

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาผลของการล้างจมูกด้วยน้ำเกลือโดยวิธีพ่นจมูกและวิธีสวนล้างจมูกในผู้ป่วยจมูกอักเสบเรื้อรัง ในโรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่ เพื่อให้ทราบแนวทางที่เหมาะสมในการใช้น้ำเกลือล้างจมูก ของผู้ป่วยกลุ่มนี้ ระเบียบวิธีวิจัย: ศึกษาในผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นจมูกอักเสบเรื้อรัง มีอายุ 18 ปีขึ้นไป และเข้ามารับการรักษาที่โรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่ ตั้งแต่วันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2556 ถึง 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 จำนวน 40 คน ผู้ป่วยจะได้รับการสุ่มลำดับก่อนหลัง ของการใช้น้ำเกลือล้างจมูกแต่ละวิธี ได้แก่ การพ่น และ การสวนล้างจมูก โดยมีระยะเวลา วิธีละ 2 สัปดาห์ จากนั้นผู้ป่วยจะได้รับการพัก การล้างจมูก เป็นเวลา 2 สัปดาห์ ก่อนจะเริ่มการล้างจมูกอีกวิธีที่ไม่ได้ใช้ในตอนแรก โดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากการตอบแบบสอบถาม และ ตรวจการทำงานของขนกวัดด้วย “Saccharin test” ก่อนเริ่มการล้างจมูก และ หลังการล้างจมูก ด้วยวิธีการล้างจมูกทั้ง 2 วิธี ผลการศึกษา: ผู้ป่วยเข้าร่วมการศึกษาจำนวน 40 คน ได้รับการล้างจมูกในครั้งแรก ด้วยวิธีสวนล้างจมูก และ วิธีพ่นจมูก วิธีละ 20 คน พบว่าผู้ป่วย หลังได้รับการล้างจมูกด้วยวิธีการทั้ง 2 วิธี มีอาการดีขึ้น เมื่อเปรียบเทียบกับก่อนการล้างจมูก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p< 0.001) แต่การทำงานของขนกวัดระหว่างก่อนและหลังล้างจมูกในแต่ละวิธีที่ประเมินจาก “Saccharin test”ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และเมื่อเปรียบเทียบผลระหว่างวิธีการล้างจมูกทั้งสองวิธี พบว่า อาการและการทำงานของขนกวัดไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ แต่อย่างไรก็ตาม ผลการศึกษาพบว่า การล้างจมูกด้วยวิธีสวนล้าง มีผลข้างเคียงมากกว่าวิธีพ่นจมูกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p< 0.001)