Please use this identifier to cite or link to this item: http://cmuir.cmu.ac.th/jspui/handle/6653943832/78749
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.advisorSuchon Tangtaweewipat-
dc.contributor.advisorBoonlom Cheva-Isarakul-
dc.contributor.authorVanhnasouk Sayyadaden_US
dc.date.accessioned2023-08-29T13:31:50Z-
dc.date.available2023-08-29T13:31:50Z-
dc.date.issued2021-11-
dc.identifier.urihttp://cmuir.cmu.ac.th/jspui/handle/6653943832/78749-
dc.description.abstractThe research was conducted in 3 experiments (Exp.) using crossbred native chicken (Pradu Hang Dam x Hubbard JA 57 Ki) as an experimental animal. The diets contained 2 levels of CP. Each CP level containing 3 levels of ME according to a 2x3 Factorial in Randomized Complete Block Design (RCBD), having CP and ME as 2 major factors, while the sex of birds was considered as a block. Exp. 1 studied in 3 growing periods of chicks, i.e. 1-5, 6-10 and 11-13 weeks of age (WOA). A total of 1 day old 1,440 chicks with an equal number of male and female, i.e. 720 birds/sex was used. Each sex was randomly allotted to 6 groups of 3 replicates, containing 40 birds/rep. They were fed with diets containing 21 vs. 19, 19 vs. 17 and 17 vs. 15% CP during 1-5, 6-10 and 11-13 WOA, respectively. Each CP level contain 3.2 vs. 2.9 vs. 2.6 kcal ME/g throughout the experiment. The result of the whole raising period showed that there was highly significant interaction (P<0.01) between CP and ME levels on all parameters of performances, except on mortality and culling rate. High CP diets gave higher BWG, ADG, CP and lysine intake, but lower FI and ME intake with better FCR and FCG (P<0.05). It also gave higher percentage of carcass and drumsticks, but lower percentage of gizzard than the low CP diets (P<0.05). Higher ME diets (3.2 and 2.9 kcal ME/g) gave significantly higher BWG and ADG with lower FI, thus gave better FCR and FCG. It also gave higher percentage of carcass and abdominal fat, but lower percentage of gizzard than the 2.6 kcal ME/g diet (P<0.05). Male had significantly higher BWG, FI and all nutrient intake, but lower percentage of breast meat than female. However, sex had no influence on FCR, FCG, mortality rate and other carcass composition. The optimum feed ration for the whole experimental period was 21-19-17% CP with 3.2 kcal ME/g. However during the first 5 WOA, it may contain 19-21% CP with 3.2 kcal ME/g, while during 6-10 WOA should contain 19% CP, 3.2 kcal ME/g and during 11-13 WOA should contain 17% CP, 2.9 kcal ME/g, due to the highest production performances and the lowest feed cost per kg BW gain as compared to the other feeds. However, this result might be slightly bias, due to the influence of the diets in the earlier periods on the growing and finishing periods. It needs to be rechecked in the next 2 experiments when the same diet was fed to the chicks prior to the onset of each experiment.Exp. 2 was conducted during 6-10 WOA. The total of 1,700 heads of 1 day old chicks composed of 50% male and 50% female were fed with diet containing 19% CP, 3.2 kcal ME/g until 5 WOA. Then 1,440 heads of healthy chicks composed of 720 males and 720 females were used. Each sex was randomly allocated into 6 groups of 3 replicates containing 40 birds/rep. They were fed with diets containing 19 or 17% CP. Each CP level contained 3 energy levels i.e. 3.2, 2.9, or 2.6 kcal ME/g. The result revealed that no significant interaction between CP and ME on all parameters. Dietary CP level had no significant effects on BWG, ADG, FI, FCR, FCG and carcass composition (P>0.05), except the CP intake decreased by the low CP diets. The highest ME diet (3.2 kcal ME/g) gave significantly higher BWG and ADG with the lowest FI, thus caused better FCR and FCG than the lowest ME diet. In addition, the higher energy diets (3.2 and 2.9 kcal ME/g) gave significantly higher percentage of carcass, breast meat and abdominal fat, but lower percentage of liver and gizzard than the 2.6 kcal ME/g diet. Male had significantly higher BWG, ADG, FI and all nutrient intake with better FCR and FCG than female. In addition, male also had significantly higher percentage of carcass, thighs, drumsticks, butsignificantly lower percentage of wings and liver than female. The proper ration for Pradu Hang Dam x Hubbard JA 57 Ki chickens during 6-10 weeks should contain 19% CP with 3.2 kcal ME/g. Exp. 3 was conducted during 11-15 WOA. The total of 1,700 heads of 1 day old chicks with 50% male and 50% female were fed with diet containing 19% CP, 3.2 kcal ME/g until 10 WOA. Then 1,260 heads of healthy chicks composed of 630 males and 630 females were used. Each sex was randomly allocated into 6 groups of 3 replicates containing 35 birds/rep. They were fed with diets containing either 17 or 15% CP. Each CP level contained 3 ME levels, i.c. 3.2 vs. 2.9 vs. 2.6 kcal/g. The result revealed that no significant interaction between CP and ME on all parameters. The 17% CP diets gave significantly better BWG, ADG, FCR, FCG and the intake of CP, methionine, lysine than the 15% CP diets. Decreasing dietary ME from 3.2 to 2.9 or 2.6 kcal/g gave higher BWG, ADG and FI but worse FCR and FCG, while the 2.9 kcal ME/g diet gave the highest BWG and ADG (P<0.05) than the other 2 ME levels. Neither CP nor ME had significant effect on carcass percentage and carcass composition, except the gizzard and abdominal fat which were higher (P<0.05) with the decreasing level of ME. Male had significantly higher BWG, ADG, FI, and all nutrient intake, including carcass percentage drumsticks, liver and gizzard but lower breast meat and abdominal fat than female. Sex had no significant effect on FCR, FCG, mortality rate, the percentage of thighs and wings (P>0.05). The optimum ration for this crossbred native chicken during 11-15 WOA should contain 17% CP with 2.9 kcal ME/g due to the best production performance and low feed cost.en_US
dc.language.isoenen_US
dc.publisherChiang Mai : Graduate School, Chiang Mai Universityen_US
dc.titleOptimum levels of protein and energy in diet for crossbred native chicken (Pradu Hang Dam × JA 57 Ki)en_US
dc.title.alternativeระดับโปรตีนและพลังงานที่เหมาะสมในอาหารไก่ลูกผสมพื้นเมือง (ประดู่หางดํา × เจเอ 57 เคไอ)en_US
dc.typeThesis
thailis.controlvocab.lcshFeeds-
thailis.controlvocab.lcshZoological sciences-
thesis.degreemasteren_US
thesis.description.thaiAbstractการศึกษานี้ แบ่งออกเป็น 3 การทคลอง ทุกการทคลองใช้ไก่ลูกผสมพื้นเมืองประดู่หางคำ x ชับ บาร์ดเจเอ 7 เคไอ ได้รับอาหารที่มี โปรตีน (CP) ต่างกัน 2 ระดับ และแต่ละระดับ CP มีพลังงานใช้ ประโยชน์ได้ (ME) ต่างกัน 3 ระดับตามแผนการทดลองแบบ 2x3 Factorial in Randomized Complete Block Design (RCBD) โดยมีระดับ CP และ ME เป็นปัจจัยหลัก มีเพศเป็น block การทคลองที่ 1 ศึกษาในระยะเจริญเติบโต 3 ช่วงอายุติดต่อกัน (อายุ 1-5, 6-10 และ 11-13 สัปดาห์) โดยเลี้ยงไก่แบบแยกเพศ อายุ 1 วัน จำน วน 1,440 ตัว เป็นเพศผู้และเพศเมียชนิดละ 720 ตัว แบ่ง ออกโดขสุ่มเป็น 6 กลุ่ม กลุ่มละ 3 ช้ำ ซ้ำละ 40 ตัว ให้อาหารทดลองที่มี CP 21 ys. 19, 19 vs. 17 และ 17 vs. 15% ใน 3 ช่วงอายุดังกล่าว ตามลำดับ แต่ระดับของ CP มี ME 3.2 vs. 2.9 vs. 2.6 kcal/g ทุกระยะการ ทดลอง ผลการทดลองระยะ 1-13 สัปดาห์ ปรากฎว่า มีค่าปฏิสัมพันธ์ (interaction) ระหว่างระดับ CP และ ME อย่างมีนัยสำคัญทงสถิติทุกลักษณะที่ศึกษา ยกเว้นอัตราการตายและการคัดออก อาหารที่มี CP สูงทำ ให้มีน้ำหนักตัวเพิ่ม (BWG) อัตราการเจริญเติบโตเฉยต่อวัน (ADG) โปรตีนที่กินได้ (CP intake) และ ไลยชีนที่กินได้ (lysine intake) สูงขึ้น ในขณะที่มีปริมาณอาหาร ที่กินได้ (FI) และพลังงาน ที่กิน (ME intake) ต่ำกว่าจึง ทำให้อัตราแลกน้ำหนัก (FCR) และต้นทุนอาหารต่อน้ำหนักตัวเพิ่ม (FCG) ดีขึ้นบอก จากนี้ยังทำให้เปอร์เซ็นต์ของซาก และน่องสูงกว่า แต่เปอร์เซ็นต์ของกระเพาะบดต่ำกว่าอาหาร CP ต่ำ (P<0.05) ส่วนอาหารที่มี ME สูง 3.2 และ 2.9 kcalg ทำให้ไก่กินอาหารน้อยกว่า มี BWG, FCR และ FCG ดีกว่า มีเปอร์เซ็นต์ซากและไขมันในช่องท้องสูงกว่า แต่มีสัดส่วนของกระเพาะบดต่ำกว่าอาหารที่มี 2.6 kcal ME/g (P<0.05) ไก่เพศผู้มี BWG, ADG, FI และค่โภชนาที่กินได้ทั้งหมดสูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญ แต่ มีเปอร์เซ็นต์ของเนื้ออกต่ำกว่าเพกเมีย อย่างไรก็ตาม เพศไม่มีผลต่อ FCR และ FCG อัตราการตายและ องค์ประกอบอื่นๆ ของซาก ดังนั้นอาหารที่เหมาะสมสำหรับช่วงการทดลองนี้ คือ 21-19-17% CP โดยมี 3.2 kcal ME/g ทั้ง3 ช่วงอายุ เพราะมี FCR และ FCG ดีที่สุด โดยในช่วงอายุ 1 วันถึง 5 สัปดาห์แรกกวรมี 19-21% CP, ช่วง 6-10 สัปดาห์ ควรมี 19% CP และช่วง 11-13 สัปดาห์ ควรมี 17% CP โดยทุกช่วงมี 3.2 kcal ME/ อย่างไรก็ตาม ผลนี้อาจมีอคติเล็กน้อยเนื่องจากอิทธิพลของอาหาร ซึ่งแตกต่างกันในช่วงแรกที่ มีต่อระยะถัดไป จึงต้องทำการทดลองที่ 2 และ 3 โดยให้อาหารชนิดเดียวกันแก่ลูกไก่ทุกกลุ่มก่อนที่จะเริ่ม การทดลองแต่ละครั้งการทดลองที่ 2 ศึกษาในช่วงอายุ 6-10 สัปดาห์ โดยใช้ถูกไก่จำนวน 1,700 ตัว แบบแยกเพศ อายุ 1 วัน ให้อาหารที่มี 19% CP, 3.2 kcal ME/g ตลอดระยะ 5 สัปดาห์แรก จากนั้นคัดถูกไก่ที่แข็งแรง จำนวน 1,440 ตัว ประกอบด้วยเพศผู้และเพศมืยชนิดละ 720 ตัว สุ่มแบ่งออกเป็น 6 กลุ่ม กลุ่มละ 3 ซ้ำ ซ้ำละ 40 ตัว ให้ได้รับอาหารทดลองที่มี 19 vs. 17% CP แต่ละระดับ CP มีพลังงาน 3 ระดับคือ 3.2 vs. 2.9 vs. 2.6 kcalg ผลการวิจัยพบว่า ไม่มีปฏิสัมพันธ์ที่มีนัยสำคัญระหว่างระดับ CP และ ME (P>0.05) ในทุกลักษณะ ที่ศึกษา ระดับ CP ไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อ BWG, ADG, FI, FCR, FCG และองค์ประกอบของ ซาก (P>0.05) ขกเว้น CP intake ที่มีค่าลดลงในอาหาร โปรตีนต่ำ อาหารพลังงานสูง (3.2 kcal ME/g) ทำ ให้ไก่กินอาหารลดลง แต่มี BWG และ ADG สูงขึ้น ส่งผลให้ FCR และ FCG ดีกว่าอาหารพลังงานต่ำ (2.6 kcal ME/๒) นอกจากนี้อาหารพลังงานสูง (3.2 and 2.9 kcal ME/e) ขังทำให้เปอร์เซ็นต์ซาก เนื้ออก และ ไขมันช่องท้องสูงขึ้น แต่มีเปอร์เซ็นต์ของตับและกระเพาะบดต่ำกว่าอาหาร 2.6 kcal ME/g อย่างมีนัยสำ คัญไก่เพศผู้มีก่า BWG, ADG, FI และ โภชนาที่กินทั้งหมดสูงกว่า ทำให้มี FCR และ FCG ดีกว่านอกจากนี้ ยังมีสัดส่วนของซากสะโพกและน่องสูงกว่าแต่มีส่วนของปีกและตับต่ำกว่าเพศเมียอย่างมีนัยสำคัญ ดังนั้น ระดับโปรตีนและพลังงานที่เหมาะสมสำหรับไก่ประดู่หางดำ x ฮับบาร์ดเจเอ 57 เคไอในช่วงอายุ 6-10 สัป ดาห์ควรมี 19% CP, 3.2 kcal ME/gการทดลองที่ 3 ศึกษาในช่วงอายุ 11-15 สัปดาห์โดยใช้ลูกไก่อายุ 1 วัน จำนวน 1,700 ตัว แบบ แยกเพศให้ได้รับอาหารที่มี 19% CP, 3.2 kcal ME/g ตลอดระยะ 10 สัปดาห์แรก ซึ่งเป็นอาหารที่เหมาะ สมจากผลการทคลองที่ 1 และ 2 จากนั้นคัดถูกไก่ที่แข็งแรง จำนวน 1,260 ตัว ประกอบด้วยเพศผู้และเพศเมียชนิดละ 630 ตัว สุ่มแบ่งออกเป็น 6 กลุ่ม กลุ่มละ 3 ซ้ำ ซ้ำละ 35 ตัว ให้ได้รับอาหารทดลองที่มี 17 vs. 15% CP แต่ละ ระดับ CP มีพลังงาน 3 ระดับคือ 3.2 vs. 2.9 vs. 2.6 kcal ME/g ผลการทดลองพบว่า ไม่มี ปฏิสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างระดับ CP และ ME ในทุกลักษณะที่ศึกษา อาหาร 17% CP ทำให้ BWG, ADG, FCR และ FCG รวมทั้ง CP, methionine แล: lysine intake ดีกว่า 15% CP (P<0.05) ส่วน FI อัตราการตาย และองค์ประกอบซากไม่แตกต่างกัน (P>0.05) การลด ME จาก 3.2 เป็น 2.9 หรือ 2.6 kcal/g ทำให้ FI, BWG และ ADG สูงขึ้น แต่มี FCR และ FCG ด้อยลง โดยระดับ 2.9 kcal ME/g ให้ BWG และ ADG ดีที่สุด (P0.05) ทั้งระดับ CP และ ME ไม่มีผลต่อเปอร์เซ็นต์ซากและองค์ประกอบซาก ยกเว้น กระเพาะบดและไขมันในช่องท้องที่สูงขึ้นเมื่อลคระดับ ME (P 0.05) นอกจากนี้พบว่า ไก่เพศผู้มี BWG, ADG, FI และ โภชนาที่กินทั้งหมด รามทั้งเปอร์เซ็นต์ซาก น่อง ตับ และกระเพาะบดสูงกว่า แต่มีเนื้ออก และไขมันในช่องท้องต่ำกว่าเพศเมีย (P <0.05) ในขณะที่เพศไม่มีผลต่อ FCR. FCG อัตราการตายรวมทั้ง สัดส่วนของเนื้อสะโพก และปีก ดังนั้นสูตรอาหารที่เหมาะสมสำหรับไก่สายพันธุ์นี้ในช่วงอายุดังกล่าว ควรมี 17% CP, 2.9 kcal ME/ฐ เนื่องจากทำให้ BWG, ADG และ FCR ดีที่สุด และมี FCG ต่ำที่สุดen_US
Appears in Collections:AGRI: Theses

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
620831045 VANHNASOUK SAYYADAD.pdf1.97 MBAdobe PDFView/Open    Request a copy


Items in CMUIR are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.