ความเที่ยงตรงของวิธีวัดโดยอ้อมบนแบบจำลองดิจิตอลทางทันตกรรม

Abstract

วัตถุประสงค์: เปรียบเทียบความเที่ยงตรงของวิธีวัดแบบจำลองทันตกรรมชนิดดิจิตอลด้วยคอมพิวเตอร์ซอฟต์แวร์กับการวัดโดยตรงจากแบบจำลองปลาสเตอร์ด้วยคาลิปเปอร์ชนิดดิจิตอล วัสดุและวิธีการ: สร้างแบบจำลองปลาสเตอร์มาตรฐานจำนวน 30 ชิ้น กราดผิวแบบจำลองด้วยเครื่องเลเซอร์แสกนเนอร์ทรีเชฟ ดี 810 เพื่อสร้างแบบจำลองดิจิตอลสามมิติ วัดระยะในแนวระนาบ 6 ระยะ (X1, X2,X3, X4, Z1 and Z2) และวัดระยะในแนวดิ่ง 4 ระยะ (Y1, Y2, Y3 and Y4) บนแบบจำลองดิจิตอลและแบบจำลองปลาสเตอร์ด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์และวิธีวัดโดยตรงด้วยคาลิปเปอร์ตามลำดับ ประเมินความน่าเชื่อถือระหว่างผู้วัดและภายในผู้วัดด้วยสถิติวัดความน่าเชื่อถือของเพียร์สัน (Pearson’s correlation test; r>0.7)วิเคราะห์ความเที่ยงตรงของการวัดด้วยวิธีวัดแบบตรงและแบบอ้อมโดยใช้สถิติทดสอบที-เทสต์ (α<0.05) ผลการศึกษา: ระยะ X1 ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p=0.32) ในขณะที่ระยะเหลือ (X2, X3, X4, Z1, Z2, Y1, Y2, Y3 and Y4) มีค่าแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (α<0.05) สรุป: การวัดระยะบนแบบจำลองดิจิตอลด้วยวิธีอ้อมโดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์ให้ผลที่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเมื่อเทียบกับวิธีวัดโดยตรงจากแบบจำลองโดยใช้ดิจิตอลคาลิปเปอร์ซึ่งถือเป็นวิธีวัดมาตรฐาน แต่ความแตกต่างดังกล่าวอยู่ในช่วงที่สามารถยอมรับได้ในทางคลินิก