ผลของการใช้ลมอุ่นต่อกำลังยึดดึงระดับจุลภาคของเรซินซีเมนต์ที่ใช้ร่วมกับสารยึดติดระบบโททอลเอทช์ในคลองรากฟันที่ระดับต่างๆ

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้ลมอุ่นต่อกำลังยึดดึงระดับจุลภาคของเรซินซีเมนต์ที่ใช้ร่วมกับสารยึดติดระบบโททอลเอทช์ในคลองรากฟันระดับต่าง ๆใช้ฟันกรามน้อยล่างที่มี 1 คลองรากฟันจำนวน 10 ซี่ ตัดตัวฟันให้ตั้งฉากกับแนวแกนฟันที่ระดับรอยต่อเคลือบฟันกับเคลือบรากฟัน ขยายคลองรากฟันให้มีขนาดเหมาะสมกับเดือยฟันเส้นใยไฟเบอร์เคลียร์ (FibreKleer post:Kerr, USA) ที่ความลึก 10 มิลลิเมตร เตรียมคลองรากฟันด้วยสารยึดติดออพติบอนด์โซโลพลัส (Optibond Solo Plus: Kerr, USA) ใช้ลมอุณหภูมิ 20 หรือ 38 องศา เซลเซียสเป่ากำจัดตัวทำละลายและทำให้คลองรากฟันแห้งยึดเดือยฟันกับคลองรากฟันด้วยเรซินซีเมนต์เน็กซัสทรี (Nx 3 Nexus : Kerr, USA) เก็บชิ้นงานไว้ในน�้ำที่อุณหภูมิ37 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 24 ชั่วโมง ตัดแบ่งรากฟันเป็นแผ่นตามแนวขวางเป็น 6 ชิ้น แบ่งฟันออกเป็น 2 ส่วนคือส่วนต้น 3 ชิ้นและส่วนปลาย 3 ชิ้น และกรอแต่งให้ได้รูปนาฬิกาทรายให้มีพื้นที่ยึดติด 1±0.1 ตารางมิลลิเมตร นำมาวัดค่ากำลังยึดดึงระดับจุลภาค วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติความแปรปรวนแบบสองทางร่วมกับการวิเคราะห์เชิงซ้อนด้วยวิธีทูกีย์ที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 95 ภายใต้ข้อจำกัดของการศึกษานี้ สรุปได้ว่าอุณหภูมิลมที่เพิ่มขึ้นไม่มีผลต่อค่ากำลังยึดดึงระดับจุลภาคของเรซินซีเมนต์ที่ใช้ร่วมกับสารยึดติดระบบโททอลเอทช์ กำลังยึดดึงระดับจุลภาคใน คลองรากฟันส่วนต้นมีค่ามากกว่าในคลองรากฟันส่วนปลายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ