Please use this identifier to cite or link to this item: http://cmuir.cmu.ac.th/jspui/handle/6653943832/79962
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.advisorชูชัย สมิทธิไกร-
dc.contributor.authorศศิมล คำปินไชยen_US
dc.date.accessioned2024-08-11T08:09:05Z-
dc.date.available2024-08-11T08:09:05Z-
dc.date.issued2567-05-
dc.identifier.urihttp://cmuir.cmu.ac.th/jspui/handle/6653943832/79962-
dc.description.abstractThe purpose of this research were: (1) to study the levels of workplace well-being and organizational commitment among personnels at the University of Phayao, and (2) to compare the levels of workplace well-being and organizational commitment of University of Phayao personnel with differences in age range, job tenure, and work functions. The study employed a descriptive research design. The sample consisted of 353 University of Phayao personnel obtained through proportional sampling. The research instruments included a personal information questionnaire, the Organizational Commitment Scale, and the Workplace Well-Being Scale. Data analysis was conducted using descriptive statistics to describe the personal characteristics of the sample, and hypotheses were tested using t-tests and one-way ANOVA. The research findings revealed the following: 1) University of Phayao personnel with different age ranges had significantly different levels of workplace well-being (p< .01). The sample group aged 41 years and above exhibited higher workplace well-being than the groups aged 20-30 years and 31-40 years (p< .01 and p< .05, respectively). However, there was no difference in organizational commitment across the different age range groups. Therefore, the data analysis partially supported Hypothesis 1. 2) University of Phayao personnel with different job tenures had significantly different levels of workplace well-being (p< .01). The group with over 10 years of job tenure exhibited higher workplace well-being than the 1-5 year and 6-10 year tenure groups. Additionally, the 6-10 year tenure group had higher workplace well-being than the 1-5 year group (p< .05). However, there was no significant difference between the 6-10 year and over 10 year tenure groups. Organizational commitment did not differ across job tenure groups. Therefore, the data analysis partially supported Hypothesis 2. 3) Academic personnel at the University of Phayao had significantly higher levels of workplace well-being compared to academic service personnel (p < .05). However, these two groups did not differ significantly in their organizational commitment. Consequently, the data analysis partially supported Hypothesis 3.en_US
dc.language.isoenen_US
dc.publisherเชียงใหม่ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่en_US
dc.titleสุขภาวะในการทำงานและความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรมหาวิทยาลัยพะเยาen_US
dc.title.alternativeWorkplace well-being and organizational commitment of University of Phayao Personnelsen_US
dc.typeIndependent Study (IS)
thailis.controlvocab.thashมหาวิทยาลัยพะเยา-
thailis.controlvocab.thashความผูกพันต่อองค์การ-
thailis.controlvocab.thashสุขภาวะ-
thailis.controlvocab.thashคุณภาพชีวิต-
thesis.degreemasteren_US
thesis.description.thaiAbstractการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เพื่อศึกษาระดับสุขภาวะในการทำงานและความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรมหาวิทยาลัยพะเยา (2) เพื่อเปรียบเทียบระดับสุขภาวะในการทำงานและความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรมหาวิทยาลัยพะเยา ที่มีความแตกต่างกันด้านช่วงอายุ อายุงาน และสายงาน รูปแบบการศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงบรรยาย (descriptive research) โดยกลุ่มตัวอย่าง คือ บุคลากรมหาวิทยาลัยพะเยา จำนวน 353 คน ซึ่งได้จากการกลุ่มตัวอย่างตามสัดส่วน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ประกอบด้วย แบบสอบถามลักษณะส่วนบุคคล แบบวัดความผูกพันต่อองค์การ และแบบวัดสุขภาวะในการทำงาน การวิเคราะห์ข้อมูลกระทำโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาเพื่อบรรยายลักษณะส่วนบุคคลของกลุ่มตัวอย่าง และทดสอบสมมติฐานของการวิจัยโดยการทดสอบค่า t (t-test) และการวิเคราะห์ความแปรปรวนหพุคูณทางเดียว (one – way ANOVA) ผลการวิจัยพบว่า 1) บุคลากรมหาวิทยาลัยพะเยาที่มีช่วงอายุแตกต่างกัน มีสุขภาวะในการทำงานแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .01) โดยกลุ่มตัวอย่างที่มีช่วงอายุ 41 ปีขึ้นไป มีสุขภาวะในการทำงานสูงกว่ากลุ่มที่มีช่วงอายุ 20-30 ปีและ 31-40 ปี (p < .01 และ p < .05 ตามลำดับ) ส่วนความผูกพันต่อองค์การของกลุ่มตัวอย่างที่มีช่วงอายุแตกต่างกัน ไม่มีความแตกต่างกัน ดังนั้น ผลการวิเคราะห์ข้อมูลสนับสนุนสมมติฐานที่ 1 เพียงบางส่วนen_US
Appears in Collections:HUMAN: Independent Study (IS)

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
ศศิมล คำปินไชย620132037.pdf912.5 kBAdobe PDFView/Open    Request a copy


Items in CMUIR are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.