ผลของการใช้กิจกรรมระบายสีร่มต่อความสามารถในการใช้รยางค์ส่วนบนและความซึมเศร้าในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง

กวินท์ ศิริเมืองมูล

Please use this identifier to cite or link to this item: http://cmuir.cmu.ac.th/jspui/handle/6653943832/77778

Full metadata record

DC Field	Value	Language
dc.contributor.advisor	พิศักดิ์ ชินชัย	-
dc.contributor.advisor	จนัญญา ปัญญามี ทิพย์พยอม	-
dc.contributor.author	กวินท์ ศิริเมืองมูล	en_US
dc.date.accessioned	2022-11-05T04:48:06Z	-
dc.date.available	2022-11-05T04:48:06Z	-
dc.date.issued	2022-09	-
dc.identifier.uri	http://cmuir.cmu.ac.th/jspui/handle/6653943832/77778	-
dc.description.abstract	Cerebrovascular accident or “Stroke” is main cause that led to disability. The severity of stroke depends on the pathology of the brain lesion and there are varying chief complaints. Particularly, upper extremity dysfunction is present in 70 % of stroke patients. Meanwhile, the 35 % of depression is emotional symptom in post stroke. Upper extremity dysfunction and depression affect occupational performance in stroke patients. Art as purposeful activities are types of therapeutic media in occupational therapy to recover stroke patients as far as possible. Umbrella painting activity as art also is believed to encourage upper extremity function and decrease depression in stroke patients. The present study was to investigate the effects of umbrella painting activity on upper extremity function and depression in stroke patients. Recruitment was in Chiang Mai’s rehabilitation center. Sample size was calculated with 22 stroke patients and divided into experimental group and control group equally. The experimental group received painting activity combined with conventional therapy, and the control group received only conventional therapy. The measurements were 1) The Functional Test for Hemiplegic Upper Extremity in Persons with Hemiplegia - Thai Version and 2) The Patient Health Questionnaire - Thai version. The statistical analysis was the Wilcoxon Sign Rank Test and the Mann Whitney U - test. As a result, the experimental group showed significantly improved upper extremity function and reduced depressive symptoms (p > 0.05). The control group improved in upper extremity function and reduced depressive symptoms, but not significantly. Compared between groups, there was no difference in upper extremity function and reduced depressive symptoms after the session. Therefore, umbrella painting activity combined with conventional therapy able to improve upper extremity function and reduce depressive symptoms compared to conventional practice.	en_US
dc.language.iso	other	en_US
dc.publisher	เชียงใหม่ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่	en_US
dc.subject	กิจกรรมบำบัด	en_US
dc.subject	โรคหลอดเลือดสมอง	en_US
dc.subject	รยางค์ส่วนบน	en_US
dc.subject	ความซึมเศร้า	en_US
dc.subject	การระบายสีร่ม	en_US
dc.title	ผลของการใช้กิจกรรมระบายสีร่มต่อความสามารถในการใช้รยางค์ส่วนบนและความซึมเศร้าในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง	en_US
dc.title.alternative	Effects of umbrella painting activity on upper extremity function and depression in stroke patients	en_US
dc.type	Thesis
thailis.controlvocab.thash	โรคหลอดเลือดสมอง	-
thailis.controlvocab.thash	โรคหลอดเลือดสมอง -- ผู้ป่วย	-
thailis.controlvocab.thash	กิจกรรมบำบัด	-
thesis.degree	master	en_US
thesis.description.thaiAbstract	โรคหลอดเลือดสมองเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้เกิดความพิการต่อผู้ป่วย ซึ่งผลกระทบของความพิการที่เกิดขึ้นจากโรคนี้ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของพยาธิสภาพบริเวณของสมอง อาการสำคัญ ได้แก่ อาการอ่อนแรงของรยางค์ส่วนบนซึ่งพบถึงร้อยละ 70 และความซึมเศร้ามักเป็นอารมณ์ที่เกิดขึ้นหลังเกิดโรคหลอดเลือดสมอง พบได้ถึงร้อยละ 35 ซึ่งอาการเหล่านี้ส่งผลต่อความสามารถในการประกอบกิจกรรมการดำเนินชีวิตของผู้ป่วย นักกิจกรรมบำบัดมีบทบาทสำคัญในการบำบัดฟื้นฟูรยางค์ส่วนบน และความซึมเศร้าของผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองโดยใช้กิจกรรมที่มีจุดมุ่งหมายเป็นหนึ่งในสื่อของการบำบัดฟื้นฟู ทั้งนี้กิจกรรมระบายสีร่มเป็นรูปแบบหนึ่งที่เชื่อว่าสามารถบำบัดฟื้นฟูความสามารถของรยางค์ส่วนบนและลดความซึมเศร้าได้ วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เพื่อศึกษาผลของกิจกรรมระบายสีร่มต่อความสามารถในการใช้รยางค์ส่วนบนและความซึมเศร้าในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างจากศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพใน จ. เชียงใหม่ จำนวนทั้งหมด 22 คน และสุ่มเลือกเป็นกลุ่มทดลอง 11 คน ซึ่งได้รับกิจกรรมระบายสีร่มในการบำบัดฟื้นฟูรยางค์ส่วนบนร่วมกับ การบำบัดฟื้นฟูสมรรถภาพปกติ และกลุ่มควบคุม 11 คน ซึ่งได้รับการบำบัดฟื้นฟูสมรรถภาพตามปกติ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ 1) เครื่องมือทดสอบการทำงานของแขนและมือข้างอ่อนแรงในผู้ป่วยอัมพาตครึ่งซีก ฉบับภาษาไทย และ 2) แบบสอบถามสุขภาพผู้ป่วย ฉบับภาษาไทย สถิติที่ใช้ในงานวิจัย คือ Wilcoxon Sign Rank Test และ Mann Whitney U - Test ผลการศึกษาพบว่าผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองกลุ่มทดลองมีความสามารถการใช้งานของรยางค์ส่วนบนหลังจากได้รับกิจกรรมระบายสีร่มเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) เปรียบเทียบกับก่อนการทดลอง ในขณะที่กลุ่มควบคุมมีแนวโน้มของความสามารถในการใช้รยางค์ส่วนบนเพิ่มขึ้นเช่นกันแต่ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ สำหรับความซึมเศร้าพบว่ากลุ่มทดลองมีความซึมเศร้าลดลงหลังจากได้รับกิจกรรมระบายสีร่มอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) เปรียบเทียบกับก่อนการทดลอง ในขณะที่กลุ่มควบคุมมีแนวโน้มความซึมเศร้าลดลงเช่นกันแต่ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ อย่างไรก็ตามเมื่อเปรียบเทียบตัวแปรศึกษาทั้ง 2 ด้านระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม พบว่าคะแนนความสามารถของรยางค์ส่วนบน และคะแนนความซึมเศร้าไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติทั้งก่อนและหลังการทดลอง ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการใช้กิจกรรมระบายสีร่มร่วมกับการบำบัดฟื้นฟูสมรรถภาพปกติสามารถเพิ่มความสามารถในการใช้รยางค์ส่วนบนและลดความซึมเศร้าในผู้ป่วยกลุ่มนี้ได้	en_US
Appears in Collections:	AMS: Theses

Files in This Item:

File	Description	Size	Format
601131043-KAWIN SIRIMUENGMOON.pdf		9.18 MB	Adobe PDF	View/Open Request a copy

Show simple item record