ผลของยูนิเวอร์แซลแอดฮีซีฟและการทำเทอร์โมไซคลิงต่อค่าความแข็งแรงยึดเฉือนของการซ่อมแซมวัสดุเรซินคอมโพสิต

Abstract

วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบค่ากำลังแรงยึดเฉือนระหว่างเรซินคอมโพสิตเก่าและเรซินคอมโพสิตใหม่ที่ทำการซ่อมแซมด้วยยูนิเวอร์แซลแอดฮีซีฟกับการใช้ระบบสารยึดติดแบบดั้งเดิมทั้งก่อนและหลังการทำเทอร์โมไซคลิง วัสดุและวิธีการ: เตรียมชิ้นงานเรซินคอมโพสิตชนิดฟิลเทกแซด 350 เอกซ์ทีรูปร่างทรงกระบอกขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 4 มิลลิเมตร สูง 2 มิลลิเมตร จำนวน 90 ชิ้น นำไปทำเทอร์โมไซคลิงจำนวน 5,000 รอบ ยึดชิ้นงานด้วยเรซินอะคริลิกชนิดบ่มตัวได้เองลงในท่อพีวีซี และนำไปขัดผิวหน้าของเรซินคอมโพสิตด้วยกระดาษทรายความละเอียด 320 กริต เตรียมผิวชิ้นงานเรซินคอมโพสิตทุกชิ้นด้วยกรดฟอสฟอริกความเข้มข้นร้อยละ 37 นาน 15 วินาทีสุ่มแบ่งชิ้นงานเป็น 6 กลุ่ม กลุ่มละ 15 ชิ้น (n=15) กลุ่ม SM และกลุ่ม SM+T ทาสารยึดติดสกอตช์บอนด์มัลทิเพอร์โพสพลัส กลุ่ม SiSM และกลุ่ม SiSM+T ทาไซเลนรีไลย์เอกซ์เซรามิกไพรเมอร์และทาสารยึดติดสกอตช์บอนด์มัลทิเพอร์โพสพลัสกลุ่ม SBU และกลุ่ม SBU+T ทาสารซิงเกิลบอนด์ยูนิเวอร์แซลแอดฮีซีฟ ฉายแสงทุกชิ้นงาน 20 วินาที อุดเรซินคอมโพสิตขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 3 มิลลิเมตร สูง 2 มิลลิเมตรบนผิวชิ้นงานที่เตรียมแล้ว ฉายแสง 40 วินาที แช่ชิ้นงานทั้งหมดในน้ำกลั่นอุณหภูมิ 37 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 24 ชั่วโมง จากนั้นนำชิ้นงานกลุ่ม SM, SiSM และ SBU ไปทดสอบค่ากำลังแรงยึดเฉือนโดยใช้เครื่องทดสอบสากลชนิดอินสทรอนโดยไม่ผ่านการทำเทอร์โมไซคลิง นำชิ้นงานกลุ่ม SM+T, SiSM+T และ SBU+T ไปทดสอบค่ากำลังแรงยึดเฉือนหลังจากการทำเทอร์โมไซคลิง 5,000 รอบ นำค่ากำลังแรงยึดเฉือนที่ได้มาวิเคราะห์ทางสถิติโดยการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียวและสถิติทดสอบทีตรวจสอบลักษณะความล้มเหลวที่เกิดขึ้นโดยใช้กล้องจุลทรรศน์แบบหัวกลับ ผลการทดลอง: ค่ากำลังแรงยึดเฉือนหลังการยึดติดกับเรซินคอมโพสิต 24 ชั่วโมง กลุ่ม SBU (113.62+24.80MPa) มีค่ามากที่สุดเมื่อเทียบ กับกลุ่ม SM (63.92+17.82 MPa) และกลุ่ม SiSM (85.82+9.82 MPa) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ค่ากำลังแรงยึดเฉือนหลังการทำเทอร์โมไซคลิงในกลุ่ม SM+T (36.41+7.01 MPa) มีค่าน้อยกว่ากลุ่ม SM กลุ่ม SiSM+T (63.01+14.44 MPa) มีค่าน้อยกว่ากลุ่ม SiSM และกลุ่ม SBU+T (84.48+6.86 MPa) มีค่าน้อยกว่ากลุ่ม SBU อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ลักษณะความล้มเหลวทั้งหมดในกลุ่ม SM, SM+T, SiSM และ SiSM+T พบการยึดติดล้มเหลว กลุ่ม SBU ทั้งหมดพบความเชื่อมแน่นล้มเหลว และกลุ่ม SBU+T พบความล้มเหลวทั้งสองรูปแบบ สรุปผล: เรซินคอมโพสิตที่ทำการซ่อมแซมโดยการใช้สารยึดติดซิงเกิลบอนด์ยูนิเวอร์แซลแอดฮีซีฟมีค่ากำลังแรงยึดเฉือนสูงกว่าการยึดติดด้วยสารยึดติดสกอตช์บอนด์มัลทิเพอร์โพสพลัส ทั้งในวิธีการที่ร่วมและไม่ร่วมกับการใช้ไซเลน และกำลังแรงยึดเฉือนมีค่าลดลงเมื่อผ่านการทำเทอร์โมไซคลิง