ปัจจัยทำนายการปฏิบัติการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อดื้อยา ของพยาบาลวิชาชีพในโรงพยาบาลศูนย์

Abstract

การติดเชื้อดื้อยาเป็นปัญหาสำคัญทางสาธารณสุขระดับโลกที่ส่งผลกระทบรุนแรงต่อผู้ป่วย จึงจำเป็นต้องมีการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อดื้อยาอย่างมีประสิทธิภาพ การวิจัยเชิงทำนายนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการปฏิบัติและปัจจัยทำนายการปฏิบัติในการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อดื้อยาของพยาบาลวิชาชีพ กลุ่มตัวอย่างคือพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในกลุ่มงานอายุรกรรมและศัลยกรรมในโรงพยาบาลศูนย์ สังกัดกระทรวงสาธารณสุข 3 แห่ง จำนวน 441 คน รวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม ที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น ประกอบด้วยข้อมูล 5 ส่วน คือ ข้อมูลส่วนบุคคล ความรู้ ทัศนคติ การได้รับการสนับสนุนและการปฏิบัติในการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อดื้อยา ส่งแบบสอบถามให้กลุ่มตัวอย่างตอบด้วยตนเอง วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนาและการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน ได้รับแบบสอบถามคืนร้อยละ 75.7 ผลการศึกษาพบว่ากลุ่มตัวอย่างมีความรู้เกี่ยวกับการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อดื้อยาอยู่ในระดับดีร้อยละ 70.0 มีทัศนคติอยู่ในระดับดีมากร้อยละ 58.7 ได้รับการสนับสนุนในระดับมากร้อยละ 86.8 และมีการปฏิบัติในการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อดื้อยาอยู่ในระดับดีมากร้อยละ 88.9 ความรู้ ทัศนคติและการได้รับการสนับสนุนสามารถร่วมทำนายการปฏิบัติการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อดื้อยาของกลุ่มตัวอย่างได้ร้อยละ 21.1 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) หน่วยงานในโรงพยาบาลควรให้ความรู้เกี่ยวกับการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อดื้อยาที่ทันสมัยตามหลักฐานเชิงประจักษ์แก่พยาบาลวิชาชีพอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้การปฏิบัติในการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อดื้อยามีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น

Drug resistant organism infection is a major global health problem which severely affect patients. It is necessary to effectively prevent the transmission of drug resistant organism. This study aimed to determine practices and factors predicting the practices of registered nurses in the prevention of drug resistant organism transmission. The samples included 441 Registered Nurses working in the medical and surgical department of three regional hospitals under the Ministry of Public Health. Data were collected using a self - administered questionnaire developed by the researcher, which consisted of five parts: personnel information, knowledge, attitudes, support, and practices in prevention of drug resistant organism transmission. The response rate was 75.7%. Data were analyzed using descriptive statistics and stepwise multiple regression analysis. The results showed that 70.0% and 58.7% of samples had a good level of knowledge and very good attitude towards the prevention of drug resistant organism transmission, respectively. Eighty six percent reported that they received very good support. Eighty eight percent had very good practice. Knowledge, attitude and support could predict practices in the prevention of drug resistant organism transmission at 21.1% (p<.05). The organization should continuously educate Registered Nurses on up-to-date evidence-based prevention of drug resistant organism transmission so that their practices in the prevention of drug resistant organism are more effective.