การรับรู้เกี่ยวกับความเจ็บป่วยของผู้ดูแลเด็กป่วยเฉียบพลันและปัจจัยที่เกี่ยวข้อง

Abstract

การป่วยเฉียบพลันในเด็กเป็นประสบการณ์ที่เครียดสำหรับผู้ดูแล การวิจัยเชิงพรรณนามีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านเด็กคือ อายุ โรค การเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล และปัจจัยด้านผู้ดูแลคือ ประสบการณ์การดูแลเด็กป่วย การได้รับการสนับสนุนจากพยาบาล กับการรับรู้เกี่ยวกับความเจ็บป่วยของผู้ดูแลเด็กป่วยเฉียบพลัน กลุ่มตัวอย่างเลือกแบบเฉพาะเจาะจงเป็นผู้ดูแลเด็กป่วยเฉียบพลันอายุ 1 เดือน ถึง 5 ปี ที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลมหาราชนครเชียงใหม่ ระหว่างเดือนมกราคมถึงเมษายน พ.ศ. 2560 จำนวน 85 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แบบสอบถามการรับรู้ความเจ็บป่วยในเด็กของผู้ดูแลของ เนลสัน และคณะ (Nelson et al., 2016) แปลเป็นภาษาไทยโดยผู้วิจัย และแบบประเมินการสนับสนุนจากพยาบาลของบิดามารดา (The Nurse Parent Support Tool) พัฒนาโดยมายด์ คาร์ลสัน และเบรนเซน (Miles, Carlson, & Brunssen, 1999) แปลเป็นภาษาไทยโดย กาญจนา กันทาหงษ์ ศรีมนา นิยมค้า และสุธิศา ล่ามช้าง (2558) ค่าความเชื่อมั่นของเครื่องมือ เท่ากับ .93 และ .97 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยสถิติพรรณนา สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบสเปียร์แมน

ผลการศึกษาพบว่า

1.การรับรู้ความเจ็บป่วยในเด็กของผู้ดูแลโดยรวมพบว่ามีการคุกคามอยู่ในระดับปานกลาง ( = 3.65 D. = 0.53). การรับรู้ความเจ็บป่วยในเด็กของผู้ดูแลในรายด้านคือ ด้านเอกลักษณ์ ผลที่ตามมาต่อเด็ก การควบคุมด้านเด็ก และการแสดงออกด้านอารมณ์ อยู่ในระดับมาก (= 4.07 S.D. = 0.69, = 3.76 S.D. = 0.81, = 4.15 S.D. = 0.59, and = 4.05 S.D. = 0.67 ตามลำดับ) และด้านผลที่ตามมาต่อผู้ดูแล การควบคุมด้านผู้ดูแล ช่วงระยะเวลา และความเชื่อมโยงกับความเจ็บป่วย อยู่ในระดับปานกลาง (= 3.49 S.D. = 0.84, = 3.47 S.D. = 0.74, = 2.89 S.D. = 0.84, = 3.39 S.D. = 0.76 ตามลำดับ) 2.อายุของเด็กมีความสัมพันธ์ทางบวกระดับต่ำกับการรับรู้ความเจ็บป่วยของผู้ดูแลในด้านผลที่ตามมาต่อเด็กอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r =.22, p< .05) ความถี่ของการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลมีความสัมพันธ์ทางบวกระดับต่ำกับการควบคุมด้านเด็กอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r =.22, p< .05) และโรคของเด็กมีความสัมพันธ์ทางลบระดับต่ำกับการรับรู้ความเจ็บป่วยของผู้ดูแลในด้านความเชื่อมโยงกับความเจ็บป่วยอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r= - .23, p < .05 ) ผลการศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่าผู้ดูแลเด็กป่วยเฉียบพลันมีการรับรู้ความเจ็บป่วยในเด็กว่าคุกคามตั้งแต่ระดับปานกลางถึงมาก ปัจจัยด้านเด็กคือ อายุ การเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล และโรคมีความสัมพันธ์กับการรับรู้ความเจ็บป่วย ดังนั้นการส่งเสริมให้ผู้ดูแลมีความเข้าใจเกี่ยวกับโรคและการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล ทั้งนี้เพื่อให้ผู้ดูแลมีการรับรู้ความเจ็บป่วยอย่างเหมาะสม