นิพนธ์ต้นฉบับ : การศึกษาการเข้าสู่เซลล์ และการยึดเกาะของเชื้อ Streptococcus suis ต่อเซลล์ U937

Abstract

วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความสามารถของ Streptococcus suis (S. suis) จํานวน 5 สายพันธุ์ ในการ รุกรานเข้าสู่เซลล์และยึดเกาะบนผิวเซลล์เพาะเลี้ยงโมโนไซต์ของมนุษย์ (U937) วิธีการศึกษา การศึกษานี้ได้ทําการเพาะเลี้ยง S. suis จํานวน 5 สายพันธุ์ โดยเป็นเชื้อในซีโรไทป์ 2 สายพันธุ์ P1/7, LPH210/53 และ TSK10.4 และ ซีโรไทป์ 14 สายพันธุ์ MNCM07 และ TD2.2 ที่แยกได้ จากผู้ป่วย สุกรป่วย และสุกรปกติ จากนั้นทุกสายพันธุ์จะถูกนําไปทดสอบความสามารถในการรุกรานเข้าสู่ เซลล์ และการยึดเกาะบนผิวเซลล์โมโนไซต์ U937 ด้วยวิธี bacterial invasion and adhesion assay ผลการศึกษา จากการศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างเชื้อ S. suis ทั้ง 5 สายพันธุ์กับเซลล์ U937 พบว่า S. suis มีปริมาณแบคทีเรียรุกรานเข้าสู่เซลล์เพียงประมาณร้อยละ 0.002–0.270 ของปริมาณเชื้อที่เติมลงไป ทั้งหมด และพบว่าสายพันธุ์ LPH210/53 มีความสามารถในการเข้าสู่เซลล์ได้มากที่สุดอย่างมีนัยสําคัญใน ทุก multiplicity of infection; MOI ที่ทดสอบ ส่วนร่อยละแบคทีเรียยึดเกาะนั้น พบว่าเชื้อ S. suis ทั้ง 5 สายพันธุ์มีปริมาณเชื้อยึดเกาะอยู่ประมาณร้อยละ 3-14 ของปริมาณแบคทีเรียที่เติมลงไปทั้งหมด โดยสาย พันธุ์ LPH210/53 และ TD2.2 มีความสามารถในการยึดเกาะมากกว่าสายพันธุ์อื่น ๆ อย่างมีนัยสําคัญที่ MOI=10 นอกจากนี้ เมื่อเปรียบเทียบที่สายพันธุ์เดียวกัน แต่ MOI ต่างกัน พบว่า S. suis มีปริมาณเชื้อยึด เกาะที่ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสําคัญ ยกเว้นที่ MOI=10 ของสายพันธุ์ LPH210/53 และ TD2.2 มีการยึด เกาะได้มากกว่า MOI อื่นอย่างมีนัยสําคัญ สรุปผลการศึกษา S. suis สายพันธุ์ LPH210/53 มีความสามารถในการรุกรานเข้าสู่เซลล์ U937 ได้สูงสุด ที่ประมาณร้อยละ 0.270 และสายพันธุ์ LPH210/53, TD2.2 มีความสามารถยึดเกาะสูงกว่าสายพันธุ์อื่น ๆ อย่างมีนัยสําคัญ ที่ MOI=10 ซึ่งการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าความสามารถของ S. suis ในการยึดเกาะ บนเซลล์โมโนไซต์นี้จะแตกต่างกันไปในแต่ละสายพันธุ์แม้จะเป็นเชื้อซีโรไทป์เดียวกันหรือแยกได้จากแหล่ง เดียวกันก็ตาม โดยอาจมีปัจจัยอื่นร่วมด้วย นอกจากนี้การศึกษาครั้งนี้อาจช่วยสนับสนุนความเข้าใจถึง กลไกการก่อโรค และยังอาจนําไปสู่แนวทางการรักษาโรคติดเชื้อ S. suis อีกด้วย