อัตราการปนเปื้อนเชื้อจุลชีพในเลือดส่งตรวจเพาะเชื้อ ที่เก็บโดยใช้ถุงมือปราศจากเชื้อกับถุงมือสะอาด

Abstract

การปนเปื้อนเชื้อจุลชีพในตัวอย่างเลือดที่ส่งตรวจเพาะเชื้ออาจส่งผลให้การวินิจฉัยการติดเชื้อใน กระแสโลหิตผิดพลาดได้การวิจัยแบบกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบอัตราการปนเปื้อนเชื้อจุลชีพ ในตัวอย่างเลือดที่ส่งตรวจเพาะเชื้อที่เก็บโดยใช้ถุงมือปราศจากเชื้อและถุงมือสะอาดโดยศึกษาในโรงพยาบาล ทั่วไปแห่งหนึ่งตั้งแต่เดือนธันวาคม พ.ศ.2555ถึงเดือนสิงหาคม พ.ศ.2556กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาเป็นตัวอย่าง เลือดส่งตรวจเพาะเชื้อที่เก็บโดยพยาบาลวิชาชีพจำนวน 20 คนซึ่งปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยและผ่านการอบรม การเจาะเลือดส่งตรวจเพาะเชื้อโดยผู้วิจัยโดยมีการปกปิดชนิดของถุงมือที่ใช้เก็บตัวอย่างเลือด ตัวอย่างเลือด แบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่เก็บโดยใช้ถุงมือปราศจากเชื้อและกลุ่มที่เก็บโดยใช้ถุงมือสะอาด จำนวนกลุ่มละ 421 ตัวอย่าง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย ถุงมือปราศจากเชื้อ และถุงมือสะอาด และแบบบันทึก ผลการตรวจเพาะเชื้อจากเลือดซึ่งผ่านการตรวจสอบความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ5 ท่าน ตรวจ สอบความเชื่อมั่นของการวินิจฉัยการปนเปื้อนเชื้อจุลชีพโดยผู้วิจัยและแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านการควบคุมโรค ติดเชื้อได้1.0 วิเคราะห์ข้อมูลโดยคำนวณหาอัตราการปนเปื้อนค่าความเสี่ยง ความแตกต่างของความเสี่ยง และสถิติไคสแควร์ ผลการวิจัยพบว่าตัวอย่างเลือดที่ส่งตรวจเพาะเชื้อที่เก็บโดยใช้ถุงมือปราศจากเชื้อ และถุงมือสะอาดมี อัตราการปนเปื้อนเชื้อจุลชีพในตัวอย่างเลือดร้อยละ1.9และ1.7ตามลำดับ คิดเป็นความแตกต่างของความ เสี่ยง 0.0024 (95% CI -0.0155-0.0202; p = .795) ซึ่งแตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติเชื้อจุลชีพที่ ปนเปื้อนในตัวอย่างเลือดที่เก็บโดยใช้ถุงมือปราศจากเชื้อได้แก่ เชื้อ Bacillus spp., Staphylococcus epidermidis และ Micrococcus spp. เชื้อที่ปนเปื้อนในตัวอย่างเลือดที่เก็บโดยใช้ถุงมือสะอาด ได้แก่ Bacillus spp., Corynebacterium spp. และ Staphylococcus epidermidis. ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว ่าการเจาะเลือดส ่งตรวจเพาะเชื้อสามารถใช้ถุงมือสะอาดหรือถุงมือ ปราศจากเชื้อได้เนื่องจากอัตราการปนเปื้อนเชื้อไม่แตกต่างกัน